Porównanie wizerunków zawartych w "Bogurodzicy" i w "Lamencie świętokrzyskim".

Matka Boska w polskiej kulturze średniowiecznej.

Matka Boska była ważnym tematem w kulturze średniowiecznej to bohaterka wielu utworów literackich. Wierzono ze przez Marie można wyprosić wiele łask u Boga, dlatego zwracano się do niej z wielka czcią.

W „Bogurodzicy” podmiot liryczny jest zbiorowy oraz się ujawnia. Matka Boska nazywana jest wielką, potężna, wybrana, mającą uznanie, gdyż przez wychwalanie jej można otrzymać wiele łaska i darów od jej syna. Prośby, jakie kierują do niej wierni to dostateczne życie na ziemi oraz wieczny żywot po śmierci. Ludzie, którzy zwracają się do Matki Boskiej jak do Boga, ponieważ jest ona matka Chrystusa.

W „Lamencie świętokrzyskim” podmiot liryczny to sama Matka Boska. Jak prawdziwa matka płacze nad losem swojego syna stojąc pod krzyżem, gdyż Chrystus jest ukrzyżowany i bardzo cierpi. Maryja czuje się w ten sytuacji bezradna, bezbronna użala się nad sobą i szuka poparcia i uznania u innych wołając do nich „Posłuchajcie, bracia miła”. Matka Chrystusa, pełna smutku i żałości, ujawnia swoje zawiedzione nadzieje, zwracając się z rozpaczą do Archanioła Gabriela, który niegdyś zwiastował jej radość.

W dziele pt.: „Bogurodzica” ludzie proszą matkę, aby wstawiła się za nimi z ich prośbami do boga natomiast w „Lamencie świętokrzyskim” to Matka Boska prosi ludzi o wsparcie i uznanie dla niej.