Analiza i interpretacja "Świętego Szymona Słupnika" Stanisława Grochowiaka.

Stamnisław Grochowiak w utworze ,,Święty Szymon Słupnik” pochodzącego z tomu ,,Ballady rycerskie”. Oddzałowywuje na czytelnika nie poprzez skomplikowaną filiozofię lub rozbudowane środki artystyczne.Jego język jest prosty, przez co dobitny. W tym kryje się siła liryku, ponieważ nie można wobec niego pozostać obojętnym. Już z tytułu możemy wywnioskować iż inspiracją autora było życie Świętrgo Szymoa Słupniaka.Z jego biografii dowiadujemy się iż spędził dwadzieścia siedem lat mieszkając w celi umieszczonej na piętnasto-metrowym słupie. Poeta probuje porownać postawę ascetyczną do wspołczesnej. Świadomie obniża ton wypowiedzii w opisie świętego:

"Powołał go Pan
Na słup
Na słupie miał dom
i grob"

Tworzy to kontrast z innymi opisywanymi postaciami w wierszu.Rowineż celowo zostały ułożone zwrotki w sposob następujacych po sobie przemiennie strof o świętym i innych bohaterach.

Według mnie, cały utwor jest wyrazem buntu podmiotu lirycznego. Buntuje sie on przeciwko wspołczesności. Ułożenie zwrotek uwypukla kontrast między wspołczesnością a okresem życia świętego. Podmiot liryczny ukazuje spłycenie obecnych wartości ludzkich w przeciweństwie do postawy ascety. Utwor ten jest niewątpliwie pesymistyczny lecz niestety, po części zgadzam się z postawa autora.

Kolejnym wątkiem w wierszu jest przeznaczenie. Każdy z nas jest do czegoś powołany, i chcąc czy nie, wiele w żuci nie załeży od nas. Podmiot liryczny kontrastowo ukazał powołanie ascety ,,na słup” oraz chłopca na stryk, dziewczynę na gnoj, samego siebie na bunt. I znow wyraźnie pojawia się myśł przewodnia wiersza – Bunt. Nawet przeznaczenie ludzi owczesnych jest marne i do niczego nie doprowadzi w przeciwieństwie do ascety.

Wiersz ten jest zbudowany z sześciu strof. Zwrotka pierwsza, trzecia oraz szosta rozpoczyna sie zwrotem:
,,Powołał go pan...”. Natomiast druga, czwarta i piata: ,,A ludzie...”. Powtorzenia te maja na celu wytworzenie rytmu oraz kontrastu. Zwrotki czterowersowe z wyjatkim drugiej, uboga ilość środkow artystycznych z wyjątkiem wyżej wymienionych powtorzeń oraz kontrastu. Strofy pierwsza i piąta są identyczne. Autor wiersza jest zarazem podmiotem lirycznym.

Utwor Stanisława Grochowiaka jest niewątpliwie pesymistyczny i smutny. Ale może właśnie dzięki temu zastanowimy się przez chwilę nad naszą wspołczesnością i może w efekcie przyłaczymy się do buntu autora....