Wpływ poruszających się pojazdów mechanicznych na skażenie środowiska naturalnego.

Ruch jest jednym z podstawowych zjawisk w przyrodzie.
Szybki rozwój cywilizacji przyczynił się do zapotrzebowania na szybkie przemieszczanie się ludzi i towarów. Wraz z postępem nauki powstały różnego rodzaju silniki; spalinowe, parowe, elektryczne, odrzutowe, itd.
Silniki spalinowe używane w pojazdach mechanicznych są zagrożeniem dla środowiska naturalnego i dla naszego zdrowia. Niestety, pojazdów mechanicznych przybywa z roku na rok coraz więcej, pociąga to za sobą konsekwencje. Zwiększa się przez to wzrost wydobycia rud metali, produkcji elementów gumowych i tworzyw sztucznych, zwiększa się również liczba zanieczyszczeń. Podczas pracy każdego silnika z rur wydechowych samochodu wydobywają się gazy spalinowe. Jest to mieszanina gazów będących produktami spalania paliw, z domieszką tlenu i niepalnych składników powietrza; przy spalaniu zupełnym - dwutlenek węgla, parę wodną, tlen, azot, przy spalaniu niezupełnym także tlenek węgla i wodór oraz ślady metanu. W gazach spalinowych otrzymywanych w procesie spalania zasiarczonych paliw stałych, ciekłych i gazowych znajduje się również gazowy dwutlenek siarki, będący przyczyną tzw. kwaśnych deszczów, niszczących lasy i zakwaszających glebę; w gazach spalinowych powstałych w wyniku spalania etyliny jest obecny trujący dwutlenek ołowiu; w wielu krajach wprowadza się coraz ostrzejsze przepisy dotyczące dopuszczalnej ilości substancji trujących w gazach spalinowych.

Do jednych ze skutków skażenia środowiska przez pojazdy mechaniczne należą kwaśne deszcze* i zanieczyszczenia wód** smog różnego typu np.: Los Angeles***.

*Kwaśne deszcze są to deszcze zawierające w kroplach dwutlenek siarki, tlenu, azotu oraz ich produkty reakcji w atmosferze: rozcieńczone roztwory kwasów siarki, głównie kwasu siarkowego(IV) oraz najbardziej szkodliwego kwasu siarkowego(V). Powstają nad obszarami, gdzie atmosfera jest zanieczyszczona długotrwałą emisją dwutlenku siarki i tlenków azotu. Czasami opady trafiają na obszary odległe od źródeł zanieczyszczeń atmosfery, dlatego przeciwdziałanie kwaśnym deszczom stanowi problem międzynarodowy. Kwaśne deszcze działają niszcząco na florę i faunę, są przyczyną wielu chorób układu oddechowego, znacznie przyspieszają niszczenie się konstrukcji metalowych oraz zabytków.
Zapobieganie polega na budowaniu instalacji wyłapujących tlenki siarki i azotu ze spalin emitowanych do atmosfery oraz rezygnacji z paliw o znacznym stopniu zasiarczenia.

**Kwaśne deszcze wpadające do rzek są jedną z przyczyn zanieczyszczenia wód.
Do zanieczyszczeń wód należą substancje chemiczne, bakterie i inne mikroorganizmy, obecne w wodach naturalnych w zwiększonej ilości. Substancje chemiczne występują w postaci roztworów. Do najczęściej występujących antropogenicznych zanieczyszczeń wód powierzchniowych należą pestycydy, substancje powierzchniowo czynne, węglowodory ropopochodne, fenole, chlorowe pochodne bifenylu oraz metale ciężkie, głównie ołów, miedź, chrom, kadm, rtęć i cynk, a także wody podgrzane, które są szczególnie niebezpieczne dla wód powierzchniowych o małym przepływie lub wód stojących.

*** Powstaje w słoneczne, bezwietrzne dni ze spalin samochodowych. Wydalany z silników dwutlenek azotu pod wpływem promieniowania nadfioletowego przechodzi cykl przemian, w wyniku, których powstaje m.in. ozon. Reaguje on ze znajdującymi się w spalinach węglowodorami. Powstają przy tym aldenydy, ketony i inne niezwykle toksyczne substancje.

Sposoby zapobiegania zanieczyszczeniom przez pojazdy mechaniczne

Wszystkie samochody powinny być wyposażone w katalizatory. Zmniejszają one stężenie zanieczyszczeń w spalinach o 90%, poprzez redukcję tlenków azotu, tlenku węgla i węglowodorów. Powinna być także używana benzyna bezołowiowa, która nie zanieczyszcza powietrza i gleby szkodliwymi dla zdrowia związkami ołowiu. Badania wykazały, że gdybyśmy zamiast jeździć prywatnymi samochodami, przesiedli się do środków transportu zbiorowego (autobusy, pociągi, tramwaje) moglibyśmy również zmniejszyć zanieczyszczenie środowiska. Gdyby nastąpił wzrost korzystania z publicznych środków transportu o 1%, emisja, CO2 obniżyłaby się o 15%.