Bilioteka Narodowa

Tradycje polskiej Biblioteki Narodowej sięgają początków wieku osiemnastego i wiążą się z postaciami i dziełem Andrzeja Stanisława i Józefa Andrzeja Załuskich, twórców pierwszej w Polsce dużej biblioteki publicznej i zarazem narodowej, która pod nazwą Biblioteki Rzeczypospolitej Załuskich Zwanej przeszła po śmierci fundatorów pod opiekę państwa. Tragiczne losy jej księgozbioru - od wywiezienia całej biblioteki do Petersburga, po klęsce insurekcji kościuszkowskiej i utracie niepodległości, aż do unicestwienia najcenniejszej części odzyskanych zbiorów w październiku 1944 roku - stały się jednym z symboli strat kultury polskiej, na zawsze związanym z ideą Biblioteki Narodowej. Obecnie Biblioteka Narodowa jest jedną z kilku najważniejszych instytucji kultury narodowej, a ze względu na interdyscyplinarność zbiorów i zawarty w nich potencjał intelektualny - być może nawet najważniejszą. Nakłada to na nią szczególne obowiązki zarówno wobec narodowych zasobów, jak i wobec społeczeństwa. Jej powinnością jest nie tylko najwyższa dbałość o przechowywane w magazynach, pracowniach i czytelniach zbiory, które dokumentują wielowiekowy i współczesny dorobek umysłowy narodu. Równie znacząca jest aktywna obecność instytucji tej rangi w bieżącym życiu umysłowym i kulturalnym społeczeństwa.
· archiwum narodowego piśmiennictwa powstałego w kraju oraz na emigracji, jak również piśmiennictwa obcego dotyczącego Polski (polonika); instytucji, która wieczyście przechowuje powierzony jej dawny i współczesny dorobek umysłowy narodu polskiego: zbiory piśmiennicze, ikonograficzne, kartograficzne, muzyczne, audiowizualne i elektroniczne
· biblioteki naukowej o profilu humanistycznym, ogólnie dostępnej dla osób pragnących wykorzystać jej zbiory w badaniach naukowych, działalności kulturalnej, pracy twórczej, zawodowej lub w celu kształcenia się
· narodowej centrali bibliograficznej, która opracowuje i wydaje bibliografie: narodową bieżącą i retrospektywną, poloników zagranicznych, bibliografii polskich i nauki o książce
· ośrodka prac unifikacyjnych w zakresie bibliotekarstwa i bibliografii, współpracującego z Polskim Komitetem Normalizacyjnym
· agendy prowadzącej statystykę wydawnictw krajowych
· narodowego ośrodka międzynarodowych systemów informacji o znormalizowanych numerach wydawnictw zwartych ISBN i ciągłych ISSN
· placówki dokumentującej i upowszechniającej informacje o piśmiennictwie polskim i zagranicznym znajdującym się w bibliotekach krajowych, a także o bibliotekach i ośrodkach informacji oraz o wydawcach w Polsce
· centralnej biblioteki w dziedzinie informacji naukowej, nauki o książce, bibliotekarstwa i archiwistyki
· nowoczesnego ośrodka ochrony i konserwacji zbiorów bibliotecznych
· instytucji naukowej prowadzącej badania w zakresie bibliotekoznawstwa, bibliografii, historii książki i bibliotek, czytelnictwa, informacji naukowej oraz nauk pokrewnych, a także placówki upowszechniającej wyniki badań naukowych w dziedzinach objętych problematyką badawczą biblioteki
· ośrodka metodycznego i konsultacyjnego, który wspiera merytoryczną działalność bibliotek krajowych
· placówki współuczestniczącej w kształtowaniu koncepcji rozwoju bibliotekarstwa polskiego
· instytucji wspomagającej polskie biblioteki za granicą, zwłaszcza te, które przechowują zbiory zaliczane do skarbów piśmiennictwa narodowego
· ośrodka ochrony dóbr kultury w zakresie materiałów bibliotecznych
· instytucji wydawniczej w zakresie bibliotekarstwa, bibliografii, nauki o książce, badań czytelniczych oraz innych dyscyplin naukowych związanych z książką
· placówki oświatowej, która popularyzuje wiedzę o piśmiennictwie i bibliotekach poprzez organizowanie m.in. wystaw, odczytów, konferencji
· instytucji kultury narodowej, skupiającej wokół siebie ludzi i sprawy związane z książką.
ZBIORY BIBLIOTEKI NARODOWEJ: Nadrzędnym zadaniem Biblioteki Narodowej jest gromadzenie, przechowywanie i wieczyste archiwizowanie dorobku umysłowego Polaków, na który składają się zabytki piśmiennictwa narodowego utrwalone ręcznie na pergaminie i papierze, edycje dawnych oficyn polskich oraz współczesna krajowa produkcja wydawnicza, dokumenty graficzne, audiowizualne i elektroniczne, a także publikacje polskie lub Polski dotyczące, jakie ukazywały się i ukazują za granicą. W narodowych zasobach znajdują się również rękopisy i druki innych narodów powstające na terytorium państwa polskiego; dzieła obce, które gromadzone były niegdyś w historycznych polskich księgozbiorach, a także wybrane współczesne publikacje zagraniczne z zakresu humanistyki, niezbędne dla uczestnictwa w ogólnoświatowej kulturze.