Bankowość -wykłady

Banki wyłonione z NBP w 1989r.
1. Bank Gdański w Gdańsku-BIG
2. Bank Śląski w Katowicach-ING
3. Bank Przemysłowo- Handlowy w Krakowie-BHV
4. Bank Depozytowo-Kredytowy w Lublinie
5. Powszechny Bank Gospodarczy w Łodzi
6. Pomorski Bank Kredytowy w Szczecinie
7. Wielkopolski Bank Kredytowy w Poznaniu-AIB
8. Państwowy(Powszechny) Bank Kredytowy w Warszawie-BHV
9. Bank Zachodni we Wrosławiu-AIB

WYKŁAD III
Bank

W.L.Jaworski
Przedsiębiorstwo usługowe, którego działalność polega wyłącznie na udzielaniu kredytów i zdobywaniu środków potrzebnych do sfinansowania kredytów.
lub
Przedsiębiorstwo bankowe, które zaciąga i udziela kredytu, świadczy usługi w obrocie pieniężnym, kredytowym i kapitałowym oraz oferuje inne usługi.
lub
Banki są podmiotami dokonującymi akumulacji i dystrybucji kapitału pieniężnego, a także pośrednikami, którzy dzięki transformacji wielkości terminu i ryzyka doprowadzają do wzajemnego uzgodnienia struktur podaży i popytu.

Z.Krzyżkowicz
Istotą działalności banków jest przyjmowanie pieniędzy klientów, które podlegają zwrotowi oraz udzielanie kredytów na własny rachunek.

Prawo bankowe art.2
Bank jest to osoba prawna utworzona zgodnie z przepisami ustaw, działającą na podstawie zezwoleń uprawniających do wykonywania czynności bankowych obciążających ryzykiem środki powierzone pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym.

Dyrektywa Unii Europejskiej:
Zdefiniowanie banku następuje poprzez określenie czynności, które banki mogą wykonywać. Występuje podział na banki:
- Depozytowo-kredytowe, definiowane jako przedsiębiorstwa, których działalność polega na tym, że przyjmuje wkłady i inne zwrotne walory klientów oraz udzielają kredytów.
- Inwestycyjne- oferujące usługi związane z papierami wartościowymi
- Uniwersalne- które łączą obydwie funkcje

System bankowy
System bankowy obejmuje całokształt instytucji bankowych oraz normy określające wzajemne powiązania i stosunki z otoczeniem. O systemu bankowego należą:
- banki komercyjne
- bank centralny(NBP)


System Bankowy
Cel: osiągnięcie zysku

Funkcje systemu bankowego:
- stworzenie mechanizmów gromadzenia środków oraz ich inwestowania
- zapewnienie możliwości dokonywania płatności między podmiotami gospodarczymi, transferu w czasie i ponad granicami
- zapewnienie skutecznych rozwiązań w zakresie zarządzania rynkiem bankowym
- zapewnienie informacji cenowej

Model sektora finansowego
I Model anglosaski-dopływ kapitału odbywa się poprzez giełdę i emisję papierów wartościowych , dominują banki inwestycyjne, które:
- obsługują emisję papierów wartościowych
- zajmują się obrotem pap. Wart. Na rachunek własny oraz klientów na rynku własnym
- świadczą usługi w zakresie strukturyzacji i prywatyzacji podmiotów gospodarczych
- tworzą fundusze inwestycyjne i zarządzają nimi
- zajmują się leasingiem i faktoringiem oraz ubezpieczeniami
II Model niemiecko-japoński- dopływ kapitału odbywa się poprzez kredyt bankowy, dominują banki uniwersalne.

Bank uniwersalny dokonuje wszystkich czynności. Łączy on transakcje depozytowe i kredytowe z transakcjami w zakresie pap. wartościowych i czynnościami emisyjnymi.

Zalety banków inwestycyjnych i uniwersalnych:
BANK UNIWERSALNY
· możliwość korzystania z różnych usług w jednym banku
· bardziej elastyczny w dostosowaniu się do potrzeb klienta
· bardziej elastyczny w prowadzeni polityki cenowej
· dla klienta- mniejsze koszty utrzymywania środków w jednym banku niż w kilku
· lepszy doradca dla klienta, gdyż lepiej zna jego ekonomikę
BANK INWESTYCYJNY
· sprzyjanie działaniu inwestorów instytucjonalnych
· nadanie kluczowej roli rynkom akcji i obligacji przedsiębiorstw
· pobudzanie innowacji finansowych

Bank uniwersalny
Bankowość uniwersalna to system bankowy w wielu krajach europejskich, w których banki komercyjne udzielają kredytów, gwarantują finansowanie długu przedsiębiorstw, a także nabywają papiery wartościowe.

Bankowość uniwersalna pozwala na lepsze wykorzystanie informacji na temat klientów i pozwali bankom na oferowanie większej ilości usług pod jednym dachem w formie tzw. SUPERMRKETU FINANSOWEGO.



Łączenie bankowości depozytowo-kredytowej oraz inwestycyjnej:
- naraża bank na większe ale bardziej zróżnicowane ryzyko
- umożliwia uzyskanie przewagi konkurencyjnej na rynku
- stawia przed menedżerami zadanie umiejętnego zarządzania wieloma ryzykami i zapewnienia bezpieczeństwa banku

System Bankowy- otoczenie w którym działa:
- zanikanie barier pomiędzy poszczególnymi typami instytucji finansowych
- tendencja do zmniejszania liczby banków
- tendencja do powstawania holdingów finansowych
- liberalizacja rynku
- wprowadzenie norm ostrożnościowych ograniczających ryzyko(Bazylea- Bazylejski Komitet ds. nadzoru bankowego)
- innowacje bankowe
- intensyfikacja pozabilansowej działalności banków
- inwestorzy zagraniczni
- globalizacja
- konsolidacja kapitałowa i organizacyjna banków

Trendy w bankowości:
- Teleinformatyka- połączenie informatyki i telekomunikacji- stwarza warunki do powstania nowych usług bankowych i nieograniczonej ich dystrybucji- karty płatnicze, bankowość elektroniczna, bankowość wirtualna, internet, kiosk, telefon
- Globalizacja – umiędzynarodowienie operacji bankowych- proces fuzji i przejęć
- Liberalizacja- ograniczenie działań licencyjnych, ograniczenie parasola ochronnego państwa, zwiększenie konkurencji między bankami, prywatyzacja, pojawienie się banków zagranicznych



WYKŁAD IV
Bankowość centralna

Funkcje współczesnego banku centralnego
Uniwersalne funkcje wypełniane współcześnie przez banki centralne obejmują:
- emisję banknotów oraz regulowanie, zapewnianie bezpieczeństwa obiegom pieniądza gotówkowego
- kształtowanie i realizacja polityki pieniężnej mającej na celu utrzymanie stabilności cen oraz umacnianie pieniądza
- zarządzanie rezerwami walutowymi oraz realizowanie polityki dewizowej państwa
- określenie form i zasad rozliczeń pieniężnych oraz zapewnienie bezpieczeństwa i płynności systemu płatniczego i rozrachunków międzybankowych
- podejmowanie działań regulujących w stosunku do banków komercyjnych
- wykonywanie usług bankowych przez rząd i jego instytucje

Konstytucja RP, art. 227
1. Centralnym bankiem państwa jest Narodowy Bank Polski. Przysługuje mu wyłącznie prawo emisji pieniądza, oraz ustalania i realizowania polityki pieniężnej. NBP odpowiada za wartość polskiego pieniądza.
2. Organami NBP są
- Prezes NBP
- Rada Polityki Pieniężnej
- Zarząd NBP
3. Prezes NBP jest powoływany przez Sejm na wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej, na 6 lat.
4. Prezes NBP nie może należeć do partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z godnością jego urzędu
5. W skład Rady Polityki Pieniężnej wchodzą Prezes NBP jako przewodniczący oraz osoby wyróżniające się wiedza z zakresu finansów powoływane na 6 lat, w równej liczbie przez Prezydenta RP, Sejm i Senat
6. Rada Polityki Pieniężnej ustala corocznie założenia polityki pieniężnej i przedkłada je do wiadomości Sejmowi, równocześnie z przedłożeniem przez Radę Ministrów, projektu ustawy budżetowej. Rada Polityki Pieniężnej w ciągu 5 miesięcy od zakończenia roku budżetowego, składa Sejmowi sprawozdanie z wykonania założeń polityki pieniężnej
7. Organizację i zasady działania NBP oraz szczegółowe zasady powoływania i odwoływania jego organów określa ustawa

ART. 3 ustawy o NBP
1. Podstawowym celem w działalności NBP jest utrzymanie stabilnego poziomu cen. Przy jednoczesnym wspieraniu polityki gospodarczej rządu, o ile nie ogranicza to podstawowego celu NBP.

Do zadań NBP należy także:
1. Organizowanie rozliczeń pieniężnych
2. Prowadzenie gospodarki rezerwami dewizowymi
3. Prowadzenie działalności dewizowej w granicach określonych ustawami
4. Prowadzenie bankowej obsługi budżetu państwa
5. Regulowanie płynności banków oraz ich refinansowanie
6. Ukształtowanie warunków niezbędnych dla rozwoju systemu bankowego
7. Opracowywanie sprawozdawczego bilansu płatniczego oraz bilansów należności i zobowiązań zagranicznych państwa
8. Wykonywanie innych zadań określonych ustawami

ART. 2 ustawy o NBP
1. NBP posiada osobowość prawną i prawo używanie pieczęci z godłem państwowym
2. NBP nie podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorstw państwowych
3. Działalność NBP jest prowadzona na obszarze RP
4. Siedzibą NBP jest Warszawa

Struktura organów NBP oraz Komisji Nadzoru Bankowego:
- Zastępca Przewodniczącego Komisji- Minister Finansów Jan Czekaj
- Przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej- Ryszard Franciszek Ławniczak
- Prezes Zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego- Ewa Kawecka- Właderczyk
- Przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych i Giełd- Jacek Socha
- Przedstawiciel Ministra Finansów- Przemysław Morysiak
- Generalny Inspektor Nadzoru Bankowego- Wojciech Kwaśnik

Organy NBP
1. Prezes
-przewodniczy Rady Polityki Pieniężnej
-przewodniczy zarządowi
-przewodniczy KNB
-reprezentuje NBP na zewnątrz
- ponosi odpowiedzialność za organizację i funkcjonowanie NBP
2. Rada Polityki Pieniężnej

3. Zarząd
-organ wykonawczy kierujący bieżącą działalnością NBP
-wiceprezesów i prezesów, członków powołuje RP na wniosek prezesa NBP
-podstawowym zadaniem zarządu jest realizacja uchwał RPP, w tym zwłaszcza uruchamianie działań operacyjnych związanych z wprowadzeniem w życie założeń polityki pieniężnej

Rada Polityki Pieniężnej
-ustala corocznie założenia polityki pieniężnej
-ustala wysokość stóp procentowych NBP- określa zasady i stopy rezerwy obowiązkowej banków
-określa zasady operacji otwartego rynku oraz ustala stopy rezerwy obowiązkowej banków komercyjnych
-w skład Rady wchodzą: przewodniczący(Prezes NBP), 9 członków powołanych w równej liczbie przez Prezydenta RP, Sejm i Senat spośród specjalistów z zakresu finansów, na 6 lat
-w posiedzeniach Rady może uczestniczyć przedstawiciel Rady Ministrów bez prawa głosu
-posiedzenie Rady zwołuje Przewodniczący co najmniej raz w miesiącu

Bank Centralny spełnia w gospodarce rynkowej funkcje:
-banku państwa
-banku banków
-banku emisyjnego
Wypełnienie tych funkcji wymaga zapewnienia mu wysokiego stopnia niezależności.

Niezależność NBP
Wypełnienie przez bank centralny jego funkcji wymaga zapewnienia mu wysokiej niezależności. Można ją rozpatrywać na różnorodnych płaszczyznach:

1. Wytyczanie i realizacja celów polityki pieniężnej
-stabilność cen, w drugiej kolejności wspieranie polityki gospod. Rządu
2. Dbałość o stabilność systemu bankowego
-nadzór bankowy w tym m.in. licencjonowanie, standardy ostrożnościowe, ocena sytuacji finansowej banków, sankcja
3. Relacje z prowadzonej polityki gospodarczej przez rząd
-stabilność cen, w drugiej kolejności wspieranie polityki gospod. Rządu
4. Tryb powoływania i odwoływania władz
-kadencja prezesa wygasa po 6 latach, może się zakończyć tylko w razie śmierci, choroby, rezygnacji, wyroku sądu.

Inne zadania NBP:
- denominacja złotego z dnia 01.01.1995r.
- obsługa budżetu państwa- gromadzi, przekazuje, realizuje wydatki środków publicznych, organizuje emisję bonów oraz obligacji skarbowych stanowiących główny sposób finansowania deficytu.
- Współpraca z instytucjami międzynarodowymi (UE, MEW, OECD, banki centralne innych państw)
- Prezes NBO pełni funkcje Gubernatora reprezentującego Polskę w Grupie Banku Światowego oraz EBOiR
- NBP jest właścicielem udziałów Polski w MEW- Międzynarodowy Fundusz Walutowy
- NBP jest akcjonariuszem Banku Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei
- Obsługa kredytów zagranicznych zaciągniętych przez NBP i kredytów zaciągniętych przez Rząd RP
- System płatności- Krajowa Izba Rozliczeniowa


Narzędzia o charakterze administracyjnym
1. Rezerwa obowiązkowa- procentowo określana wielkość wkładów która musi być zamrożona na rachunku banku centralnego
Polityka rezerw obowiązkowych ma na celu regulowanie potencjału kredytowego banków komercyjnych.
Podwyższenie rezerwy obowiązkowej zmniejsza, a obniżenie zwiększa, zdolność banków do udzielania kredytów
2. Pułapy i limity kredytowe- ograniczenie wielkości środków pieniężnych, które mogą być postawione do dyspozycji kredytobiorców i pożyczkobiorców.

Narzędzie ekonomiczno- administracyjne(refinansowanie banków)

Refinansowanie przez:
- redyskonto- polega na odkupywaniu przez bank centralny od banków komercyjnych weksli, które uprzednio zostały zdyskontowane przez te banki.
- Kredyt lombardowy- udzielany jest przez bank centralny bankom komercyjnym pod zastaw papierów wartościowych
- Kredyt refinansowy

Narzędzie o charakterze rynkowym.
Operacje otwartego rynku- polegają na zakupie lub sprzedaży przez bank centralny papierów wartościowych wyemitowanych przez instytucje publiczne oraz prywatne. Transakcje te powodują czasowe zwiększenie lub zmniejszenie płynności sektora bankowego.

1.Transakcje repo- polegają na zakupie przez bank centralny od banków komercyjnych papierów wartościowych z jednoczesną umową odsprzedaży tych pap. wart. tym samym bankom w terminie uzgodnionym w umowie.

2. Transakcje reverse repo- polegają na sprzedaży przez bank centralny bankom komercyjnym papierów wartościowych z jednoczesną umową odkupu tych pap. wart. od tych banków w terminie uzgodnionym w umowie.



Artykuły 30-42 Prawa bankowego z dnia 29.08.1997 r. określają podstawowe niezbędne przy tworzeniu banków. Dla utworzenia banku niezbędne jest spełnienie 5 warunków:

1. Zapewnienie wyposażenia banku w fundusze własne, których wielkość powinna być dostosowana do czynności (ich rodzaju) bankowych przewidzianych do wykonywania i rozmiaru założonej działalności
2. Zapewnienie wyposażenia banku w pomieszczenia posiadające odpowiednie urządzenia techniczne, należycie zabezpieczające przechowywanie w banku funduszy, z uwzględnieniem zakresu i rodzaju prowadzonej działalności bankowej.
3. Założyciele oraz osoby przewidziane do objęcia w banku stanowisk członków dają rękojmię prowadzenia działalności w sposób należycie zabezpieczający interesy klientów banku.
4. Co najmniej dwie osoby przewidziane do objęcia w banku stanowisk członków zarządu posiadają wykształcenie i doświadczenie zawodowe niezbędne do kierowania bankiem.
5. Przedstawiony przez założycieli plan działalności banku na okres trzyletni wskazuje , że działalność ta będzie bezpieczna dla środków pieniężnych gromadzonych w banku.


Do wniosku skierowanego do KNB o wydanie zezwolenia na utworzenie banku załącza się projekt statutu banku.

Projekt statutu banku- zgodnie z postanowieniami Art. 31 ust. 3 Prawa Bankowego- powinien określać w szczególności:
1. Jego nazwę, która powinna zawierać wyraz „bank” i odróżniać się od nazw innych banków oraz wykazywać czy jest to bank państwowy, bank w formie spółki akcyjnej czy bank spółdzielczy.
2. Siedzibę banku, przedmiot działania i zakres jego działalności.
3. Organy i organizację banku oraz zasady składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych.
4. Zasady sprawowania kontroli wewnętrznej.
5. Fundusze własne oraz zasady gospodarki finansowej.

Komisja Nadzoru Bankowego wydaje decyzje w sprawie zezwolenia na utworzenie banku w terminie nie przekraczającym 3 miesięcy.

Wydane przez KNB zezwolenia na utworzenie banku i na rozpoczęcie działalności tracą moc, jeżeli w terminie roku od wydania zezwolenia na utworzenie banku, bank nie rozpoczął działalności.

Dla działalności bankowej bardzo duże znaczenie ma to, jaki jest kapitał banku.

Pojęcie to ma dla bankiera specjalne znaczenie- kapitał oznacza głównie fundusze wniesione przez właścicieli banku. Na fundusze te składają się:
- akcje(zwykłe i uprzywilejowane)
- rezerwy kapitałowe
- reinwestowane(nie podzielone) zyski banku

Kapitał banku komercyjnego ma znaczenie dla wspierania:
1. jego codziennych operacji
2. długookresowego funkcjonowania

Rola kapitału wynika z tego, że pełni on kilka istotnych zadań w procesie rozpoczynania działalności oraz w banku już funkcjonującym:
- dostarcza zasobów umożliwiających uruchomienie nowego banku
- tworzy podstawę wzrostu ekspansji(zarówno w sensie finansowo-operacyjnym, jak i materialno - technicznym np. poprzez poprawę warunków lokalnych
- chroni bank przed ryzykiem
- podtrzymuje zaufanie publiczne dla banku(do właścicieli- akcjonariuszy i menadżerów w zarządzie.

Bank, który rozszerza swoją akcję kredytową i wielkość swoich depozytów zbyt szybko, zacznie otrzymywać z rynku oraz od władz regulacyjne sygnały, że jego wzrost:
1. winien ulec spowolnieniu, albo, że
2. należy pozyskiwać dodatkowy kapitał


Regulacja dotycząca kapitału ze strony władz regulacyjnych- banku centralnego- stała się z biegiem lat coraz ważniejszym narzędziem polityki ograniczania stopnia wystawienia na ryzyko. Przyczyniła się ona tym samym do wzrostu stopnia zaufania społeczeństwa do instytucji banku komercyjnego, a także do ochrony systemu ubezpieczeń depozytów(tam gdzie one istnieją) przed masowymi stratami.

Wniosek do KNB o wydanie zezwolenia na utworzenie banku powinien zawierać m.in. dane dotyczące kapitału założycielskiego wnoszonego przez założycieli banku, kapitał założycielski nie może być niższy od równowartości 5 mln. euro, obliczonych w złotych wg kursu NBP obowiązującego w dniu wydania decyzji zezwalającej na utworzenie banku.

Szczegółowe zasady dotyczące wnoszenia kapitału założycielskiego banków państwowych, sp. akcyjnych i spółdzielczych, określa KNB w drodze uchwały.

W banku spółdzielczym, zgodnie z uchwałą KNB z 05.08.1998r. kapitał założycielski nie może być niższy od równowartości:
- 300 tys. euro- jeżeli zezwolenie na utworzenie banku wydane jest przed 01.01.1999r.
- 1 mln. euro- jeżeli zezwolenie na utworzenie banku wydane zostało po 01.01.1999r.

Państwo jest zainteresowane w gospodarce rynkowej instytucjami wzmacniającymi bezpieczeństwo wkładów gromadzonych przez bank- powód- specyficzny charakter działania banków i dysponowanie przez nie środkami ludności oraz podmiotów gosp.



Prawidłowe funkcjonowanie banków i całego systemu może być zakłócone przez takie zjawisko jak:
- brak zaufania do banków
- run na banki
- efekt domina

Powstanie instytucji umacniających bezpieczeństwo banków wiąże się z okresem wielkiego kryzysu lat 1929-1933. Kryzys podważył pozycję banków, albo instytucji „zaufania publicznego”, gdyż powodując załamanie się systemu bankowego- naraził deponentów na znaczne straty.

Zatem współcześnie powołuje się do życia m.in.:
- Instytucje Nadzoru Bankowego
- Instytucje gwarantujące depozyty


Nadzór może być wykonywany przez:
- Instytucję wyspecjalizowaną , nie powiązaną bezpośrednio z bankiem centralnym, chociaż z nim współpracującą
- Instytucję wyspecjalizowaną, ale powiązaną z bankiem centralnym, np. personalnie
- Bezpośrednio przez bank centralny


Główne cele nadzoru bankowego:
- bezpieczeństwo wkładów oszczędnościowych
- dbałość o legalność działań banków
- ochrona uczciwej konkurencji
- ochrona stabilności systemu bankowego i gospodarki krajowej

Środki nadzoru bankowego:
- wymogi uzyskania zezwolenia przez bank do rozpoczęcia działalności
- kontrola współczynnika wypłacalności
- limity koncentracji kredytów(wierzytelności)

W Polsce nadzór bankowy jest sprawowany przez Komisję Nadzoru Bankowego. Natomiast organem wykonawczym KNB jest Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego, który zajmuje się m.in. bieżącą kontrolą banków.
GINB jest jedynie organem wykonawczym KNB. Komisję tworzy 7 osób(Prezes NBP)- bardzo szeroki zakres.

Do zadań KNB należy w szczególności:
- określenie zasad działania banków, zapewniających bezpieczeństwo środków pieniężnych zgromadzonych przez klientów w bankach.
- Nadzorowanie banków w zakresie przestrzeganie ustaw, statutu i innych przepisów prawa oraz obowiązujących je norm prawnych.
- Dokonywanie okresowych ocen stanu ekonomicznego banków oraz wpływu polityki pieniężnej, podatkowej, nadzorczej na ich rozwój.
- Opiniowanie zasad organizacji nadzoru bankowego i trybu jego wykonywania.


Przykładowe kompetencje KNB:
- zezwolenie na utworzenie banku
- zwiększenie działalności banku i wnioskowanie o jego upadłość
- nakładanie kar na banki

Gwarantowanie depozytów
Jednym z podstawowych elementów systemu bankowego jest system gwarantowania depozytów. Wymaga on z resztą funkcjonowania efektywnego nadzoru.

Bez istnienia efektywnego nadzoru może dojść do sytuacji, w której ryzykanci będą uprawiali w bankach „hazard” dążąc do max zysków w warunkach ochrony przed negatywnymi konsekwencjami swojego postępowania.

Argumentem tworzenia na rzecz systemu gwarantowania depozytów jest teza, że ryzyko systemowe w postaci RUNU NA BANKI jest ryzykiem dla całego społeczeństwa. Bezpośrednim powodem powołania systemu gwarantowania depozytów, jest ochrona konsumentów, czyli deponentów będących użytkownikami usług bankowych. Przeciętny deponent nie potrafi odróżnić banku wypłacalnego od niewypłacalnego.

Dyrektywa Rady UE(94/19/EC z 1994r.)
Określa ona podstawowe wymagania, którym powinny odpowiadać krajowe systemy gwarantowania depozytów.
1. W każdym państwie musi zostać utworzona co najmniej jedna instytucja gwarancji depozytów.
2. Min. kwota gwarant. wynosi 20 tys. euro dla jednego deponenta w przypadku braku dostępu do depozytu.
3. Możliwe jest ustalenie „udziału własnego” deponentów do 10% wart. depozytu.
4. Termin wypłaty należnych kwot gwarant. wynosi do 3 m-cy od chwili stwierdzenia niezdolności banku do zwrotu depozytu.

Podstawowe zadania BFG:
1. gwarant. śr. pien. zgromadzonych w bankach
2. udzielanie zwrotnej pomocy finansowej na:
- usunięcie stanu niebezp. niewypłacalności
- przejęcie innego banku, jego części lub połączenie banku z innymi bankami
3. gromadzenie i analiza informacji o bankach objętych systemem gwarantow.

Źródła finansowania BFG:
- Wpłaty banków na fundusz ochrony środków gwarant.(wyodrębniony rachunek BFG w NBP)- ma charakter uśpiony, tzn., że koszty sanacji zagroż. banków , jak i koszty upadłości ponoszą głównie podmioty objęte systemem gwarancji a BFG jest jedynie ich przekaźnikiem.
- Obowiązkowe wpłaty roczne wnoszone przez podmioty objęte systemem gwarant. Opłaty te zależą od wielkości banku i stanowią odsetek ich aktywów)0,23% sumy aktywów bilansowych, gwarancji i poręczeń ważonych ryzykiem wyliczonej dla banku- uczestnika BFG).

Założenia prowadzenia przez BFG działalności pomocniczej
Przestrzeganie zasady równości banków w dostępie do śr.pomocniczych oraz jawności kryteriów i procedur przyznawania pomocy.

Możliwie wysokie rozpatrywanie wniosków i szybkie stawianie środków do dyspozycji banków.

Wspomaganie procesów restrukt.i łączeniowych poprzez udzielanie pomocy na przyjęcia banków o zagrożonej wypłacalności przez silne banki.

Mobilizowanie wnioskodawców do poszukiwań dodatkowych obok BFG źródeł wsparcia finans.

Warunki udzielania bankowi pomocy przez BFG
1. uznanie przez Zarząd BFG wyników badań sprawozd.fin. banku wnioskującego o udzielenie pomocy.
2. przedstawienie zarządowi BFG przez bank starający się o pomoc, pozytywnych opinii KNB o programie postępowania uzasadniającego lub o celowości przyjęcia.
3. wykazanie że wysokość wniosków pomocy jest nie wyższa niż łączna kwota środków gwarantowanych na rachunkach depozytów bankowych
4. wykorzystanie dotychczasowych funduszy własnych na pokrycie strat banku ubiegającego się o pomoc
W 1999r.dokonano zmian w ustawie o BFG dostosowano ją do dyrektywy UE. Najważniejszym elementem nowelizacji to podniesienie kwoty gwarantowanej.
Od 01-2003 kwota gwarantowana w Polsce wynosi 22,5 tys.euro. W 100% gwarantuje się wypłatę równowartości 1 tys.euro pozostała suma jest wypłacana w 90%.