Charakterystyka Kreona "Antygona" Sofoklesa

Kreon był to główny bohater tragedii antycznej Sofoklesa pt „antygona”. Jego żoną była Eurydyka z którą miał jedynego syna Hajmona.
Kreon po śmierci Eteoklesa został władcą Teb. Starał się on być jak najlepszym władcą, chciał być sprawiedliwy i dobry oraz mieć poparcie wśród swoich poddanych. Lecz jednocześnie temu zaprzeczał swoją postawą. Kreon bardzo chciał być królem, ponieważ zaspokajało to jego chęć żądzy, dyktatury. Jego stosunek wobec ludu jest bardzo wyniosły, uważa, że lud powinien wykonywać wszystkie jego polecenia.

Gdy siostrzeniec Kreona napadł na swojego brata Eteoklesa i zabił go, także umierając, Kreon wydał obiektywny zakaz pochowania zwłok zdrajcy (Polinejkesa). Zabronił pochówku wiedząc o złamaniu tym czynem praw boskich i narażeniu się bogom. Gdy dowiedział się o złamaniu przez kogoś jego zakazu, zezłościł się, ponieważ uznał to za sprzeciwienie się przeciwko niemu, kazał odszukać tą osobę i zabić. Strażnicy przed oblicze Kreona przyprowadzili Antygonę, narzeczoną Hajmona, oskarżając ją. Antygona przyznała się do czynu tłumacząc się bojaźnią przed karą bogów. Mimo nalegań syna Kreon nie zmienia zdania i każe Antygonę, bojąc się straty szacunku wśród narodu, czym potwierdza to, że jest bezduszny, despotyczny, pyszny i uparty.

Syn Kreona, gdy dowiedział się o śmierci ukochanej popełnił samobójstwo, podobnie jak jego matka. Władca po utracie najbliższych przemyślał i zrozumiał swoje błędy, niestety było już za późno mógł już tylko żałować swoich błędów, bo jego rodzina nie żyła.

Uważam, że Kreon był postacią tragiczną, która nie miała tylko złych cech, ponieważ chciał on kierować ludem według ściśle określonych zasad, co miało go doprowadzić na szczyty, lecz stało się inaczej, bo zapomniał on o uczuciach.