FUNKCJA CZASOWNIKA W ZDANIU
Czasownik w formie osobowej pełni w zdaniu funkcję orzeczenia, czyli informuje, co dzieje się z podmiotem. Forma orzeczenia zależy od podmiotu.
Przykład
Chłopcy pisali w zeszytach.
Dziewczyny pisały na tablicy
PISOWNIA CZĄSTEK bym, byś, by…
Cząstki bym, byś, by… piszemy łącznie:
- z czasownikami w formie osobowej, (np. powiedziałbym, zrozumielibyście.
- ze spójnikami, np. jeśliby, gdybyśmy).
Cząstki bym, byś, by… piszemy oddzielnie:
- po czasownikach w formie nieosobowej, (np. przebaczyć bym nie umiał, zorganizowano by pościg).
- po rzeczownikach, przymiotnikach, przysłówkach, liczebnikach, zaimkach, (np. brat by ci pomógł, wysoki byście podatek zapłacili, bliżej by było tamtędy, jeden byście mogli mi pożyczyć, kto by przypuszczał).
AKCENT W CZASOWNIKACH
W niektórych formach czasownika akcent pada na 3. lub 4. sylabę o końca. W 1. i 2. osobie liczy mnogiej trybu przypuszczającego akcentujemy czwartą sylabę od końca, (np. przeczytalibyśmy, wytłumaczylibyście).
W pozostałych formach trybu przypuszczającego oraz w 1. i 2. osobie liczby mnogiej czasu przeszłego akcentujemy trzecią sylabę od końca, (np. przeczytałbym, przeczytaliby, przeczytaliśmy, przeczytaliście).