Formacje roślinne

Wilgotne lasy równikowe, bardzo bujne, najbardziej b. na ziemi. Największe z nich są puszcze równikowe w Ameryce Południowej i na Nizinie Amazonki. Przeważają tam wysokie, liściaste drzewa. Przechodzą w lasy widne, które w porze deszczowej są bujne, a w porze suchej następuje utrata liści. Niektóre drzewa osiągają nawet 60m. Dalej od równika jest sawanna.

Sawanna, biom roślinny typowy dla strefy pod- i międzyzwrotnikowej, o wybitnej porze suchej trwającej 2,5-10 miesięcy i niskich opadach 400-600 (900) mm rocznie, występujący przede wszystkim w Afryce, a także w Ameryce Południowej i Australii. Wtórnie rozprzestrzeniony w miejscu lasów suchych w wyniku ich degradacji spowodowanej wypasem lub corocznym wypalaniem. W runi sawanny przeważają okazałe trawy, bujnie rozwijające się i zakwitające w czasie deszczów, a wysychające w sezonie bezdeszczowym.

Krajobraz sawanny urozmaicają rozrzucone pojedynczo lub w niewielkich grupkach kolczaste drzewa o parasolowatym pokroju, okresowo zrzucające liście (np. akacje Acacia, baobaby Adansonia, drzewiaste wilczomleczowate Euphorbiaceae, a także palmy Palmae). W porze suchej częstym zjawiskiem są pożary.

Wzdłuż dolin rzecznych rosną tam lasy galeriowe sawanny.
Strefa sucha występuje w pobliżu zwrotników występuje. Znajdują się tam pustynie i półpustynie ubogie w roślinność. Najpopularniejszą i wytrzymałą rośliną na pustyni przystosowaną do życia na niej jest kaktus.

Roślinność twardolistna, zbiorowiska roślinne złożone z roślin o liściach twardych, skórzastych, stosunkowo drobnych, często kolczastych. Roślinność twardolistna występuje przeważnie w klimacie typu śródziemnomorskiego z wilgotną zimą i długim, suchym latem. Twardolistność jest formą ograniczenia przed nadmierną utratą wody. Typową formacją twardolistną jest makia. Największym obszarem występowania roślinności twardolistnej jest rejon Morza Śródziemnego i Bliski Wschód, nieco mniejsze powierzchnie zajmuje w Ameryce Północnej (Kalifornia), Ameryce Południowej (Chile), Afryce Południowej (Kraj Przylądkowy) oraz w południowo-zachodniej Australii. Makia, makchia, zarośla zawsze zielonej roślinności twardolistnej (wrzosiec drzewiasty, mirt, gatunki rodzaju Cistus, pistacja kleista, skarlałe dęby, drzewo mastyksowe, poziomkowe, palma karłatka i liczne rośliny zielne) w klimacie podzwrotnikowym typu śródziemnomorskiego, z wilgotną i chłodną zimą oraz suchym i gorącym latem. Występuje na obrzeżach Morza Śródziemnego. W Australii podobne zbiorowisko zwane jest makis, w Kalifornii - charpaal, w Afryce Południowej - fynbos.

Lasy zrzucające liście na zimę występują w strefie umiarkowanej. Rosną tam (ubogo, bo kilka gatunków) buki, graby, dęby, brzozy, itd.. Są też lasy w których występuje tylko jeden gatunek. Są też lasy mieszane, iglasto-liściaste. Azja, Polska, Ameryki.

Stepy są na równinach w głębi lądu strefy umiarkowanej. Zaczynją kwitnąć wiosną, latem wszystko zasycha. Ponownie zielone są jesienią, ale na krótko, bo w zimie jest przerwa od wegetacji. Stepy w Ameryce Północnej to prerie, w Ameryce Południowej są to pampy.

Tajgę, pół nocne lasy iglaste, tworzą drzewa iglaste odporne na niskie temperatury. Stanowią 1/3 obszarów leśnych. Występują w Europie, Azji, i Ameryce Południowej. W lasach t. Rosną drzewa iglaste, np. jodły świerki.

Tundra występuje na krańcach Ameryki Pn. i na wyspach blisko Antarktydy. Występuje tam trwałą marzłoć, z której wyrastają jedynie mchy, porosty, pojedyncze karłowate drzewa oraz krzewinki. W porze kalendarzowego lata jest w tundrze najcieplej, ale temperatura rzadko osiąga 10C. Dochodzi wtedy do wegetacji roślin.

Pustynie lodowe z powodu niskich temperatur- brak roślinności.