Wynalazki Sumerów

Sumerowie żyli na terenach Mezopotamii, czyli Międzyrzeczu. Położone ono było pomiędzy dwiema wielkimi rzekami: Eufratem i Tygrysem, obecnie są to terytoria państwa irackiego. W ich delcie, nad zatoką Perską, utworzył się bardzo przyjazny dla życia ludzi obszar, których szybko został zaludniony. Suchy, gorący klimat nie sprzyjał jednak uprawom poza ujściem rzek, toteż w ludzie skupiali się tylko przy wybrzeżach, z czasem, gdy powstały kanały nawadniające, zaczęto przemieszczać się bardziej na północ. Równocześnie rozwijała się kultura starożytnego Egiptu. Pierwsze ślady osadnictwa sięgają ok. 8000 lat p.n.e. Kultura Międzyrzecza ukształtowała się jednak dopiero ok. 3100 r. p.n.e. W starożytnej Mezopotamii powstała pierwsza cywilizacja - Sumerowie. To oni stworzyli potęgę państwa: wybudowali miasta, opracowali technikę rolną, zorganizowali strukturę władzy. Najważniejszymi miastami Sumerów był Ur i Uruk, natomiast znaczną rolę odgrywał także Lagasz. Nie stworzyli jednak jednego, wielkiego państwa, lecz charakterystyczne dla starożytności państwa-miasta. Miasta konkurowały ze sobą głównie o ziemię pod uprawy. Wytworzyła się władza świecka: na czele państwa stał król, jako jedyny sprawujący władzę, który także dowodził armią i był równocześnie najwyższym kapłanem. Mimo licznych wojen prowadzonych na terenach Międzyrzecza, Sumerowie wznosili pałace i świątynie, rzeźbili posągi, dokumentowali zwycięzców i osiągnięcia królów.

Sumerowie opracowali system irygacyjny, czyli sieć kanałów nawadniających pola, by uzyskać lepsze plony. Musieli wykorzystać tak wylewy rzek, by nie zalały im plonów oraz aby w czasie letnich suszy nie brakowało wody. Wynalezienie przez Sumerów pisma jest jednym z ich największych osiągnięć. Najstarszą formą było pismo obrazkowe - piktogramy. Za ich pomocą można było przekazać nawet najbardziej skomplikowane informacje - np. z połączenia ust i wody wyszło słowo "pić". Z czasem obrazki stawały się bardziej schematyczne i tak powstał z nich alfabet zawierający ponad 700 znaków. Było to pismo klinowe, które swoją nazwę wzięło od spiczasto zakończonej trzciny - rysika, którym pisano na tabliczkach z miękkiej gliny. Sumerowie stworzyli szkoły, w których uczono pisma. Nauka trwała wiele lat. Określili oni także system miar ciężkości i długości. Najmniejszą jednostką długości był palec, większą dłoń - cztery palce, stopa łokieć na końcu łokieć - siedem dłoni. Odległość między miastami określano w ilości dni potrzebnych do jej przebycia. Jednostką wagi natomiast był talent - ok. 30kg.

Sumerowie wymyślili także zero i opracowali system sześćdziesiątkowy. Przede wszystkim Sumerowie jednak zasłynęli jako wynalazcy koła. Innym ich wynalazkiem jest koło garncarskie, czy zegar. Wynaleźli również kalendarz rolniczy, według którego ustalano czas siania i zbioru płodów rolnych. Sumerowie potrafili wytapiać stop miedzi z cyną, czyli brąz, a także wyrabiać ozdoby ze złota i drogich kamieni. Potrafili oni także wytwarzać dekoracje i ozdoby z kolorowego szkła. Sumerowie posiadali także duże osiągnięcia w dziedzinie literatury, szczególnie epickiej np.: „Epos o Gilgameszu”. Opracowali oni także pierwszy zbiór praw. Byli twórcami podstaw kultury Mezopotamii w dziedzinie sztuki, architektury i wierzeń religijnych. W dziedzinie budownictwa wnieśli sklepienie łukowe i wyrób glinianych cegieł – suszonych i wypalanych.

W połowie trzeciego tysiąclecia przed naszą erą państwa-miasta Sumerów zostały zaatakowane przez Sargona I - dowódcę Akadów. Zbudował on wielkie imperium (pierwsze na świecie!), które przetrwało około 200 lat. Król koronował się Władcą Czterech Stron Świata. Stolicą Mezopotamii zamieszkałej przez Akadów był Babilon. Język akadyjski stał się wówczas językiem, jak to dzisiaj byśmy ujęli, "międzynarodowym". Według nas Sumerowie był to naród wynalazców lubiących „kombinować”. Prawdopodobnie byli oni bardzo inteligentni, ciekawscy i dociekliwi. Bez nich nasza cywilizacja byłaby „do tyłu” o wiele setek lat.