Pojęcie mitu

Mit jest wypowiedzią narracyjną; organizuje wierzenia danej społeczności.

Ze względu na tematykę mity dzielimy na:
- KOSMOGONICZNE (wyjaśniające powstanie świata)
- TEOGONICZNE (opowiadały o bogach)
- ANTROPOGENICZNE (o dziejach człowieka)
- GENEALOGICZNE (mówiły o dziejach rodów, boskich i ludzkich)
- ESHATOGONICZNE (opowiadały, co dzieje się z człowiekiem po śmierci)

Funkcje, które spełniały to m.in.:
- funkcja POZNAWCZA
- ŚWIATOPOGLĄDOWA
- SPOŁECZNA
- RELIGIJNA i SAKRALNA

Poprzez mity ludzie dowiadywali się, jacy są ich bogowie, jakie ofiary należy im składać itp. Tłumaczyli sobie zmiany pór roku i inne zjawiska (np. pioruny).
Mity rozgrywają się w dwóch sferach. SACRUM i PROFANUM.

W sferze SACRUM rządzi tajemnicza, nadludzka siła, wzbudzająca zarazem strach i fascynację. Jej przeciwieństwem jest PROFANUM. Jest to sfera doświadczeń codziennych, pozbawionych jakiejkolwiek cudowności.

Mity nie są konkretnie umiejscowione w czasie. Mówi się, że mit ma strukturę kolistą; wiecznego początku.

Dla współczesnych mity pełnią rolę poznawczą. Dowiadujemy się przez nie o religii i obyczajach. Są pewnego rodzaju źródłem historycznym. Stanowią tez inspirację dla artystów. Jednym z najsłynniejszych obrazów inspirowanych mitami, jest "NARODZINY WENUS" SANDRA BOTTICELLEGO.