„ Kim jesteś człowieku”
Kim jesteś człowieku, powiedz, bo zwątpiłam
Myślałam, że Cię znam a jednak się myliłam
Zdejmij swe okrycie, odsłoń swoją twarz
Nie ukrywaj tego, co w swym sercu masz
Kolorowe pióra zdobią płaszcz zniszczony
Ukrywają obraz serca, dobrze w nich schroniony
Człowieku, który tak dobrze umiesz grać
Życie to nie teatr, czy tylko na to Cię stać
Czy nie potrafisz być prawdziwym sobą
Nie obwieszać się ozdobą
Zdjąć odzienie, tak szkarłatne
Bo nie twoje jest prywatne
Przeczytaj podobne teksty
Opracowania powiązane z tekstem
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.