Świat, którego już nie ma. Obraz przeszłości w wybranej powieści lub filmie na temat czasów minionych

W tej pracy chciałbym zastanowić się nad następującym tematem: ,,Świat, którego już nie ma. Obraz przeszłości w wybranej powieści lub filmie na temat czasów minionych” Ja postanowiłem posłużyć się przykładem powieści Stefana Żeromskiego pt. ,,Syzyfowe prace”. Akcja książki dzieje się w czasach rusyfikacji. Głównymi bohaterami są: Marcin Borowicz i Andrzej Radek. Książka opowiada o ich losach od początku edukacji.
W tamtych czasach jednak Polska była pod wpływem Rosji. Okupanci próbowali wymazać kulturę i przeszłość Polski z kart historii. Aby wypełnić te cele zabronione było czytanie literatury polskiej ani jakikolwiek inny kontakt z kulturą polską. W szkołach obowiązkowo trzeba było uczyć się języka rosyjskiego oraz poznawać kulturę rosyjską. Uczniowie musieli uczyć się na pamięć utworów pisarzy radzieckich. Za dobre wyniki w nauce studenci byli nagradzani. Jednak pod warunkiem, że chcieli poznawać kulturę radziecką. Przykładem takie ucznia jest Marcin Borowicz. Poddał się on rusyfikacji, pozwolił na to aby interesowało go tylko i wyłącznie kultura radziecka. Jednak po pewnym okresie czasu zbuntował się i powrócił do kultury polskiej. Jednak za nim to zrobił został zabierany do teatru - oczywiście na spektakle popierające rusyfikacje i dającym młodemu człowiekowi wyobrażenie, że żyje w najlepszym kraju. Jednak nie wszyscy przechodzili na stronę rusyfikatorów. Młodzi Polacy chcieli zachować kulturę Polską. Organizowali tajemne zgromadzenia na których rozmawiali o Polsce (o historii, literaturze, muzyce). Wymieniali się także arcydziełami artystów polskich. Co było zabronione. Gdyby jednak nie to na pewno większa ilość Polaków poddała by się Rosjanom. Było to bardzo potrzebne, ponieważ młodzi ludzie poznawali również Polskę a nie tylko Rosję. Która była przedstawiana bez wad chociaż miała ich bardzo dużo. W szkołach panował bardzo duży rygor. Za bójkę można było wylecieć ze szkoły. Tak jak gdy Andrzej Radek po konflikcie w szkole mógł zostać z niej wydalony. W XXI wieku konsekwencje za taki czyn wydają się śmieszne. Ale rygor objawiał się nie tylko tym. Za nie nauczanie się też dostawało się karę zazwyczaj cielesną. Co powodowało, że trzeba było się uczyć wszystkiego ,,na blachę”. Bicie uczniów było częstym zjawiskiem ale i powszechnie przyjęto metodą wychowawczą.

Życie w takich warunkach było okropne i z mojego punktu widzenia nieludzkie. Dopiero teraz możemy zobaczyć w jakich wspaniałych czasach żyjemy chociaż też nie idealnych bo są one przepełnione zbrodnią i nieufnością. Bardzo dużo zawdzięczamy młodzieży z tamtego okresu bo gdyby nie ona to na pewno nie moglibyśmy szczycić się takimi pomnikami kultury polskiej. Ludzie z tamtego okresu są dla mnie bohaterami i powinni być tak postrzegani przez każdego Polaka.