Higiena układu wzrokowego.

W środowisku otaczającym człowieka znajduje się wiele czynników szkodliwych mogących zaburzać prawidłową czynność układu wzrokowego. Przestrzeganie zasad higieny sprowadza się do unikania nieodpowiednich warunków, które wpływają szkodliwie na narząd wzroku, narażając go na choroby lub zaburzając proces widzenia. Higiena twarzy oczu, polegająca przede wszystkim na ich przemywaniu czystą wodą, zapobiega często występującym infekcją spojówki pochodzenia bakteryjnego lub wirusowego.
Nie należy używać do wycierania oczu chusteczek stosowanych jednocześnie do nosa, ponieważ flora bakteryjna znajdująca się w wydzielinie z nosogardzieli jest często przyczyną zapalenia spojówek. Funkcję ochronną pełnią łzy, które nie tylko zwilżają spojówkę i rogówkę, ale maja ponadto właściwości bakteriobójcze.

Ochrona oczu przed urazami polega na bezwzględnym przestrzeganiu przepisów dotyczących bezpieczeństwa i używaniu odpowiednich okularów ochronnych, a także na zwiększeniu opieki nad dziećmi, a zwłaszcza w miejscach zbiorowych zabaw. Urazy oczu powstające w związku z wykonywaną pracą zawodową oraz nieszczęśliwe wypadki, zwłaszcza wśród dzieci, stanowią duży procent uszkodzeń prowadzących w wielu przypadkach do całkowitej ślepoty.

Przestrzeganie odpowiednich warunków pracy wzrokowej, odpowiedniego oświetlenia, prawidłowej pozycji ciała przy czytaniu i pisaniu oraz wyrównanie istniejącej wady wzroku mają zasadnicze znaczenie dla procesu widzenia. Najlepsze dla oczu jest oświetlenie dzienne. Oświetlenie powinno być dostosowane do rodzaju wykonywanej pracy i powinno być tym silniejsze, im praca jest bardziej precyzyjna. W warunkach normalnej pracy wzrokowej optymalne widzenie występuje w oświetleniu o sile 200-300 luksów. Źródło oświetlenia powinno znajdować się z lewej strony w celu uniknięcia cienia ręki pracującej. Przedmioty silnie błyszczące mogą powodować męczące dla wzroku olśnienia.

Szczególną troską, jeśli chodzi o przestrzeganie zasad higieny wzroku, należy otoczyć dzieci w wieku szkolnym, ponieważ są one narażone na wzmożony wysiłek wzrokowy.

Przed rozpoczęciem nauki w szkole dziecko powinno być zbadane przez lekarza okulistę, aby wykluczyć wadę wzroku. Dziecko z istniejącą wadą nie wyrównaną szkłami korekcyjnymi na skutek zwiększonego wysiłku akomodacyjnego szybko męczy się pracą wzrokową, co rzutuje na wyniki nauczania. Poza oświetleniem, przy pracy wzrokowej istotna jest właściwa odległość, która powinna wynosić ok.30 cm. Zbyt mała odległość oczu od książki, co często obserwuje się u dzieci, zmusza układ optyczny oka do nadmiernej akomodacji, a to prowadzi do znużenia oczu.

Przedmiotem dyskusji jest szkodliwość działania transmisji telewizyjnych na układ wzrokowy. Aparaty telewizyjne nie emitują promieni szkodliwych dla oczu. Dolegliwości powstające w czasie oglądania telewizji, w postaci „meczenia się oczu”, pieczenia spojówek lub pogorszenia wzroku, są najczęściej spowodowane nadmiernym wysiłkiem akomodacyjnym, który występuje w wadzie wzroku nie wyrównanej szkłami korekcyjnymi.