Niedożywienie

Niedożywienie i niedobory mikroskładników
Niedożywienie i niedobory mikroskładników mogą powodować szereg warunków wpływających niekorzystnie na zdrowie i dobrostan ludzi. W ciężkich przypadkach mogą one zagrażać życiu. Skutki niewłaściwego żywienia i złego stanu zdrowia, czy to w najłagodniejszej czy w najcięższej postaci, prowadzą do obniżenia ogólnej jakości życia i ograniczenia rozwoju ludzkich możliwości. Ponadto zły stan odżywienia, wynikający z niedożywienia, obniża środki i zdolność zarobkowania i tak już biednych gospodarstw domowych, zwiększając tym samym ich problemy społeczne i ekonomiczne.

Niedożywienie i niedostatek często pogarszają problem stosowania niewłaściwych praktyk rolniczych, gdyż ludzie ubodzy podejmują rozpaczliwe wysiłki w celu pozyskania wystarczającej ilości pożywienia. Jednocześnie, wzrost występowania chorób na tle wadliwego żywienia kładzie dodatkowe ciężary na gospodarstw domowe i systemy opieki zdrowotnej. Niedożywienie, będące często rezultatem nieskutecznych wysiłków na rzecz rozwoju społecznego i ekonomicznego, przyczynia się do dalszego pogorszenia rozwoju ludzkiego, społecznego i ekonomicznego.

Głód, niedożywienie, niedobory pokarmowe oraz inne choroby na tle wadliwego żywienia powodują szereg przejściowych i stałych kalectw. Istnieje wiele dowodów świadczących, że nieprawidłowe żywienie ma istotny wpływ na funkcje rozrodcze, aktywność fizyczną, wzrost i rozwój dzieci, zdolność uczenia się, wydajność pracy oraz ogólną jakość życia i dobrostan. Ponadto niedożywienie zmniejsza zdolność do zwalczania chorób zakaźnych, potęgując zasięg i ostrość chorób wśród osób źle odżywionych.

Ciężkie niedożywienie wśród niemowląt i małych dzieci jest bezpośrednio związane z wysoką umieralnością. Niemowlęta o niskiej masie urodzeniowej, związanej z niedożywieniem wewnątrzmacicznym oraz niewłaściwym żywieniem i złym stanem zdrowia matki, są bardziej zagrożone opóźnieniem dalszego rozwoju, zachorowalnością i umieralnością niż inne niemowlęta. Niedokrwistość, występująca w niemowlęctwie i dzieciństwie, łączy się z istotnym osłabieniem zdolności pojmowania jak również ze spadkiem aktywności fizycznej i zmniejszeniem odporności na choroby. Opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego, niska masa ciała jest najważniejszym czynnikiem, zwiastującym zgon w pierwszych miesiącach życia.

Oprócz anemii z niedoboru żelaza, bardzo niebezpieczne mogą się okazać niedobory innych mikroskładników, osłabiając organizm a nawet prowadząc do śmierci. Niedobór jodu w dzieciństwie może powodować opóźnienie umysłowe, opóźniony rozwój ruchowy, zaburzenia wzrostu, obniżenie aktywności fizycznej, zaburzenia i porażenia układu mięśniowego a także upośledzenia mowy i słuchu. Niedobór wit. A jest w świecie najbardziej rozpowszechnioną przyczyną ślepoty wśród dzieci, której można zapobiec. Wiadomo, że wit. A odgrywa istotna rolę w regulacji systemu odpornościowego organizmu, dlatego nawet łagodny jej niedobór może prowadzić do wzrostu infekcji, zahamowania wzrostu oraz podwyższenia współczynnika umieralności wśród dzieci. Niedobór wit. A wydaje się korelować z liczbą zachorowań, przede wszystkim na odrę.

Żywienie a wpływ na rozwój intelektualny i fizyczny
Żywienie ma wpływ na rozwój intelektualny, zdolność uczenia się i wyniki dzieci w nauce. Opóźnienie wzrostu, spowodowane niedożywieniem, oddziałuje na rozwój i funkcje umysłowe, przy czym ciężkie niedożywienie ogranicza rozwój mózgu i poziom aktywności. Rezultaty 20-letnich testów przeprowadzonych na niedożywionych dzieciach począwszy od lat 70-tych, wskazują na wczesne, nieodwracalne zaburzenia rozwoju umysłowego, powstałe w wyniku niedożywienia. Niedożywienie dzieci w wieku przedszkolnym prowadzi do karłowatości. Gdy głodne dziecko uczestniczy w zajęciach szkolnych, ma ograniczona zdolność skupienia uwagi i uczenia się. Zły stan zdrowia i przewlekłe niedożywienie, szczególnie niedokrwistość, utrzymująca się podczas decydujących wczesnych lat nauki, mogą trwale ograniczyć zdolność uczenia się.

Niedokrwistość wśród dorosłych, związana z niedoborem żelaza lub kwasu foliowego upośledza odporność na choroby i obniża aktywność fizyczną i zdolność do wykonywania pracy, wywierając niekorzystny wpływ na wydajność pracy i na zarobki. Zły stan odżywienia może obniżać wydajność bezpośrednio lub pośrednio poprzez absencję i brak motywacji. W krajach rozwijających się, gdzie większość zajęć polega na wytężonej pracy fizycznej, niewłaściwe żywienie, lub niedobory żywieniowe mogą obniżać wydolność fizyczną oraz wydajność bądź jakość pracy. Różne badania wykazują, że nieprawidłowe żywienie sprawia, iż praca fizyczna wykonywana jest gorzej a ubytki masy ciała obniżają siłę i wytrzymałość. Pomiary antropometryczne dorosłych, przeprowadzone w celu oceny skutków niedożywienia w dzieciństwie, wykazały związek między przewlekłym niedożywieniem a obniżeniem wydajności robotników.