Romantyczna nieszczęśliwa miłość - w życiu twórców i w kreacjach literackich romantyzmu.

Poeci romantyczni stworzyli własny styl, charakterystyczny dla tej epoki. Bohaterem romantycznym stawał się ten, który przezywał nieszczęśliwą miłość, a ta prawie zawsze opierała się na doznaniach i przeżyciach twórców. Miłość mogła być skierowana zarówno do matki, innej kobiety, a także do ojczyzny.

Pierwszy rodzaj miłości- miłość do kobiety, która oparta jest na zawodzie miłosnym poety. Taki wizerunek mołości możemy zaobserwować w powieści pt.: "Cierpienia młodego Wertera" J.W.Goethego. Lotta-obiekt westchnień bohatera-od razu spodobała się Werterowi. Zdawał on sobie sprawę, że jego wybranka miała narzeczonego, z którym planowała ślub, jednak jego uczucie pogłębiało się. Mołość, którą czuje Werter do Lotty, w pierwszej częsści utworu przedstawiona jest jako piękne uczucue sprawiające, że człowiek jest w stanie wiele zrobić dla drugiej osoby, a także dodające w życiu kolorów i skrzydeł. Jednak nie wszystko się tak pięknie układa, że nie pozostaje nic innego, jak "żyć nie umierać". Wręcz przeciwnie. Uczucie, które wcześniej dawało tyle radości, w pewnym momencie u Wertera jest powodem wielu rozczarowań będących przyczyną jego samobójczej śmierci. Śmierć ta jest wyrazem obłędu. Obłęd jest spowodowany ogromnym bólem, smutkiem i cierpieniem. Obraz przedstawiony przez Goethego prawie idealnie odzwierciedla sytuację z jego życia, gdyż kochał się w Charlotcie Buff (swojej przyjaciółce), która jednak wyszła za mąż za Kestnera. Natomiast fakt samobójstwa Wertera pokrywa się z samobójczą śmiercią przyjaciela Goethego- Jerusalema.

Swoje mołosne rozczarowanie opisał także Adam Mickiewicz. W czwartej części "Dziadów" Gustaw umiera, popełniając samobójstwo na wieść o ślubie Maryli (tak samo miała na imię wybranka Mickiewicza) z innym mężczyzną. Jednak w tym utworze poeta poprzez kreację bohatera wyraża wiarę w jedność dusz bliźniaczych, które mimo, że na ziemi nie mogą być razem, to po śmierci się złączą. Gustaw mimo, że się zabił, tak samo cierpi jakby żył i czeka tylko na śmierć swojej ukochanej.

W innym dziele - "Konrad Wallenrod" - Mickiewicz także opisuje nieszczęśliwą miłość, jednak nie jest ona spowodowana wyborem ukochanej, ale samego bohatera. Walter Alf poświęca swoje szczęście i przyszłość, cierpiąc z powodu niemożności przebywania z Aldoną, w imię ojczyzny. Staje on przed trudnym wyborem pomiędzy dwiema równorzędnymi dla niego wartościami: patriotyzmem i miłością. W końcu jednak wybiera dobro kraju i zwycięża w nim duch patriotyzmu.

Innym rodzajem miłości, choć powodującej w takim samym stopniu uczucie smutku, jest miłość przedstawiona w utworze Juliusza Słowackiego "Rozłączenie". w wierszu tym, a także w "Listach do matki" opisał swój smutek, żal i tęsknotę. Uczucia te wywołane są przez to, że autor nie może spotkać się z matką, gdyż jest ona daleko od niego. Mimo, że Słowacki stara się jak najlepiej opisać krajobraz, w którym przebywa, a także to, co robi, to wolałby, aby matka była z nim.

Niewątpliwie na poetów romantycznych wpływała także miłość do ojczyzny, która była traktowana na równi z wszystkimi innymi wartościami. Miłość, którą oni prezentowali, jest zapewne pięknym uczuciem, ale nie powinno ono prowadzić do śmierci, tym bardziej samobójczej, gdyż życie jest napewno ważniejsze..