Choroby zakaźne

Ostre choroby zakaźne powstają na skutek zakażenia różnymi drobnoustrojami, do których zalicza się:
- wirusy, bakterie, pierwotniaki i grzyby chorobotwórcze.

Najczęściej dzieje się to po wtargnięciu zarazka do organizmu z zewnątrz np. po zjedzeniu zakażonych pokarmów, wdychaniu powietrza zawierającego drobne kropelki wykrztuszonej przez chorego plwociny, przedostaniu się zarazków do krwi przez skaleczoną skórę
Choroby zakaźne mogą też powstać w wyniku zmniejszenia się odporności, kiedy to bakterie dotąd nie szkodzące organizmowi – stale obecne w gardle na migdałkach, w drogach oddechowych, w przewodzie pokarmowym – zaczynają go atakować.

Tymi zagadnieniami zajmuje się epidemiologia, nauka zajmująca się warunkami i okolicznościami, w których dochodzi do licznych zachorowań na choroby zakaźne.

Znajomość tych zależności umożliwia skuteczną obronę przed zachorowaniami, czyli profilaktykę.

Współczesne zapobieganie chorobom za pomocą szczepień i higieny osobistej jest nieodzownym warunkiem życia zbiorowego bez epidemii chorób zakaźnych.

Choroby zakaźne mogą być:
- zaraźliwe, czyli udzielające się w otoczeniu
- nie zaraźliwe, tzn. nie przenoszące się bezpośrednio na drugich

Ostre choroby zakaźne różnią się od innych chorób wewnętrznych tym, że
- przyczyną ich jest zarazek,
- mają charakterystyczny przebieg, najczęściej z gorączką
- uruchamiają mechanizmy odpornościowe prowadzące do wyzdrowienia lub na skutek niedostatecznej odporności i nieskutecznego leczenia kończą się śmiercią.

Choroby wywołane przez bakterie wytwarzające egzotoksynę

JADZICA
Jadzica jest stanem chorobowym wywołanym przez same jady, niezależnie od obecności zarazków.
Tężec, zatrucia jadem kiełbasianym i błonica są typowymi jadzicami. Choroby te przebiegają zwykle
Bez wysokiej gorączki i dają charakterystyczne objawy ze strony układu nerwowego i krążenia oraz niekiedy narządów miąższowych.
Leczenie polega na wczesnym podaniu swoistych surowic odpornościowych zobojętniających jad.