Nazizm i komunizm

Nazizm i komunizm to ideologie pogardy i śmieci

By przedstawić ideologię komunistyczną i nazistowską musimy odpowiedzieć sobie na pytanie co to jest ideologia. W encyklopedii znajdujemy: Ideologia -system poglądów, idei, pojęć politycznych, socjologicznych, prawnych, etycznych, religijnych lub filozoficznych jednostki albo grupy ludzi, uwarunkowany czasem, miejscem, stosunkami społecznymi; pogląd na świat. Ideologia to system poglądów, więc postaram się przedstawić założenia tych dwóch systemów, a także rzeczywistość w krajach komunistycznych i nazistowskich.

Rosyjski komunizm jest nieślubnym dzieckiem Karola Marksa i Katarzyny Wielkiej.
Attlee Clement (polityk brazylijski)

Pierwszą omawianą przeze mnie ideologią jest komunizm. Nazwa komunizm pochodzi od łacińskiego słowa communis co znaczy wspólny, powszechny, ogólny. Światopogląd ten narodził się w połowie XIX wieku. Jego twórcami byli Karol Marks i Fryderyk Engels. W teorii marksistowskiej miała to być najwyższa, bezklasowa forma organizacji społecznej, następująca po kapitalizmie. Później została ona zmodyfikowana przez Włodzimierza Lenina. Stąd wywodzi się inna nazwa ideologii komunistycznej to marksizm – leninizm.
Jednym z podstawowych założeń komunizmu jest wywodząca się z materializmu dialektycznego (materializm dialektyczny «nauka o prawach rozwoju przyrody i społeczeństwa oraz o podstawach ich poznania, ukształtowana na gruncie zespolenia materialistycznej interpretacji rzeczywistości z dialektycznym ujęciem jej przemian i rozwoju; stanowi światopoglądową podstawę marksizmu) koncepcja człowieka jako części przyrody. Natomiast świadomość jednostki miała być kształtowana poprzez pracę oraz istnienie w społeczeństwie. Ideologia komunistyczna. miała charakter utopijny; zawierała postulat radykalnego równouprawnienia, obejmującego nie tylko równość wobec prawa, ale również status społeczny, a nawet życie kulturalne. Głosiła ideę autentycznej wspólnoty i braterstwa ludzi, przezwyciężającej indywidualizm, czemu miało sprzyjać zniesienie własności prywatnej Komuniści podkreślali klasowy podział społeczeństwa kapitalistycznego, a według nich, najważniejsza i najbardziej pokrzywdzona grupa społeczna - klasa robotnicza, miała odgrywać główną rolę w przyszłym komunistycznym społeczeństwie. Tak narodziła się teoria proletariatu

Ideologia komunistyczna zwłaszcza w wersji marksistowskiej, odrzucała religię, traktowaną jako swoistą formę fałszywej świadomości, i przeciwstawiała jej naukowy, pozornie racjonalny obraz świata. Odrzucała ukształtowane w Europie Zachodniej koncepcje wolności, prawa i demokracji, dowodząc ich klasowych uwarunkowań. Własność prywatną miano zastąpić własnością kolektywną . Stosunki społeczne maiła regulować jedna z fundamentalnych zasad komunizmu: ”od każdego według jego zdolności każdemu według jego potrzeb”. Obecność państwa w ideologii komunistycznej była przejściowa, niezbędna do przejścia z kapitalizmu do pełnego komunizmu. Jedynym skutecznym sposobem zmiany rządów miała być rewolucja. Według komunistów kapitaliści dobrowolnie nie zrzekną się swojej własności, dlatego konieczne będzie zastosowanie siły. Jedną z form komunizmu (bardzo uproszczoną) był stalinizm.

Hasła dyktatury proletariatu, koncepcja zaostrzającej się walki klasowej w miarę budowy socjalizmu posłużyła Józefowi Stalinowi do uzasadnienia wprowadzenia totalitarnego terroru. Inną wersją ideologii komunistycznej był maoizm, opracowany i rozwinięty przez przywódcę Komunistycznej Partii Chin Mao Tse-unga. Jednym z podstawowych założenia maoizmu było przeświadczenie o nieuniknionej konfrontacji pomiędzy biednym Południem i bogatą Północą. Stąd zyskał on wielu zwolenników w krajach Trzeciego Świata.
Ideologia komunistyczne rozwinęła się przede wszystkim w Związku Radzieckim, a także w Chinach, na Kubie oraz z w państwach europy wschodniej, w tym również w Polsce w okresie PRL.


Każdy socjalizm ma tendencję do przejścia w narodowy socjalizm.
Lord Acton
Nazizm jest to ruch polityczny, ideologia powojennych Niemiec, twórcą nazizmu jest Adolf Hitler, O istotę nazizmu toczą się spory: jest on traktowany jako niemiecki wariant faszyzmu lub jako jeden z podmiotów totalitaryzmu w Europie. Doktryna nazistowska wywodzi się z narodowego socjalizmu, którego zasadniczymi założeniami był kult wodza, ścisły związek partii ze strukturami państwowymi, wiara w wyższość rasy nordyckiej oraz eksterminacja narodowości zaliczanych do „podludzi” (Żydzi, Cyganie, Słowianie).

Nazizm jest połączeniem ideologii nacjonalistycznej oraz rasizmu. Charakteryzuje się ona wyższością rasy aryjskiej, powołanej do spełnienia misji cywilizacyjnej. W imię tej misji podejmowano działania zmierzające do usunięcia zagrożenia ze strony ludności żydowskiej oraz innych niearyjskich narodowości, a także przedstawicieli ideologii socjalistycznej komunistycznej. Nawiązując do idei romantyzmu i rasizmu głosił skrajny nacjonalizm, uważając naród za wspólnotę krwi, zdeterminowaną biologicznie i rasowo. Opierając się na darwinizmie społecznym uznawał siłę i walkę za podstawowe prawo społeczne. Nazizm opierał się także na wielu regułach faszyzmu. Jednym z takich przejawów był ekspansjonizm, wyrażający się w dążeniu do zdobycia „przestrzeni życiowej” niezbędnej dla rozwoju rasy aryjskiej. Jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu była pełna militaryzacja państwa oraz kult siły. Życie społeczne i polityczne bezwzględnie podporządkowane było realizacji głównych celów ideologii. Stąd faszyści i naziści dążyli do zbudowania państwa totalitarnego, zapewniającego całkowita kontrolę nad społeczeństwem.

Nazizm jako ideologia pokonanych, rozczarowanych i spragnionych odwetu był przepełnionym nienawiścią programem negacji powojennego ładu; zwracał się przeciw liberalizmowi, systemowi wielopartyjnemu i parlamentaryzmowi, demokracji, marksizmowi, komunizmowi i pacyfizmowi, które uznawał za inspirowane i wspierane przez Żydów. Występował przeciwko chrześcijaństwu i Kościołom, próbując stworzyć własną „religię germańską”. Nazizm głosił skrajny antyindywidualizm, dążąc do zawładnięcia „całym człowiekiem”, wymagał nie tylko lojalności i posłuszeństwa, ale i czynnego wspierania ruchu, m.in. przez doskonalenie „narodowosocjalistycznego instynktu”
Klęska Niemiec 1945 położyła kres panowaniu nazizmu Ukarano potem głównie zbrodniarzy hitlerowskich oraz podjęto decyzję o denazyfikacji (środki i działania podjęte w celu oczyszczenia życia społecznego i politycznego powojennych Niemiec z wpływów ideologii nazistowskiej), która jednak nie była pełna i została przeprowadzona niekonsekwentnie. Okresowo odradzający się w Niemczech skrajnie nacjonalistyczny ruch, nawiązujący do nazizmu, zwany jest neonazizmem.

Gloryfikacja własnego narodu to akt pogardy dla innych.
Stefan Kisielewski
Jednak jak te dwa systemy odnoszą się do pogardy i śmieci? Nazizm w swych założeniach jest ideologią zagłady. Ten zbiór zasad stworzony, aby uzasadnić podboje Niemiec jest przepełniony nienawiścią do innych ras. W tę ideologię wpisane było ludobójstwo. Masowa eksterminacja Żydów rozpoczęła się wówczas, gdy naziści przekonali naród niemiecki, że Żydzi są odpowiedzialni za wszystkie bolączki społeczeństwa niemieckiego. Żydów nieustająco oczerniano, słowami nienawiść obrazami, przedstawiając jako robactwo. Dlatego nienawiść do Żydów była tak silna, a ich eksterminację uważano za niezbędną. W umyśle Hitlera i w umysłach skupiających się wokół niego antysemitów Żydzi byli złowrogim bytem zanieczyszczającym rasę aryjską. Organizmem stojącym na drodze ku wyższości rasowej, która była przeznaczeniem Niemiec. Tak silna wiara w swoje przekonania i nieomylność stała się podwaliną niszczycielskiej siły holokaustu Budowano getta dla ludności Żydowskiej. Mordowano w nich bez powodu mężczyzn, kobiety i dzieci. Obławy organizowane na getta, były krwawymi masakrami wśród Żydów. Jednak nienawiść hitlerowców nie ograniczała się do rasy Żydowskiej. Nienawiść dotyczyła w różnym stopniu wszystkich ras poza aryjską. Niektóre traktowano jak niewolników, a inne nie miały nawet prawa istnieć. Niektóre nacje traktowano jak zwierzęta, uważano je za rasy prymitywne, jako istoty niższego rzędu. Szkolnictwo na podbitych terenach traktowano jak przyuczenie dzieci do wykonywania pracy niewolniczej dla Niemców. Miały uczyć się tylko podstawowych rzeczy, które będą im niezbędne w pracy robotniczej, wszelkie inne nauki rozwijające uczniów były zakazane. Tak zakorzeniona pogarda doprowadziła do wielu zbrodni w imię wyznawanych idei. Nazizm jest ideologią na wskroś przesiąkniętą nienawiścią, pogardą, a śmierć jest w nią wpisana.

Hasła komunistyczne głoszą równość i zniesienie niesprawiedliwości społecznej. Więc co mają one wspólnego z pogardą i śmiercią? W krajach, w których komuniści uzyskali władzę, idee komunistyczne stały się ideologią oficjalną, ulegając jednocześnie wulgaryzacji, a następnie zanikowi. Dlatego właśnie komunizm kojarzy nam się z przemocą i nienawiścią. Chociaż założenia tego ustroju są chwalebne to ich późniejsza metamorfoza stworzyła z sytemu równości i braterstwa systemem wyzysku i nienawiści. Tam gdzie władzę przejęli komuniści ustrój charakteryzował się: dominacją partii we wszystkich sferach życia publicznego (zwł. w dziedzinie polityki, stowarzyszeń oraz środków masowego przekazu), podporządkowaniem ustawodawstwa i prawa partii, rozbieżnością między przepisami prawa stanowionego a faktycznie obowiązującymi normami, ideologicznym monopolem partii, zawłaszczeniem sfery języka publicznego (stworzenie nowomowy), dążeniem do redukcji znaczenia religii, upaństwowieniem gospodarki, dążeniem do podporządkowania partii i państwu życia prywatnego obywateli, stosowaniem przez państwo przymusu i terroru poza kontrolą prawa (uzasadnionym koncepcją dyktatury proletariatu), naśladowaniem rozwiązań ustrojowych ZSRR w poszczególnych krajach oraz podporządkowaniem ich polityki interesom państwa sowieckiego, (co uzasadniono ideą internacjonalizmu).Komusiści stworzyli obozy pracy – łagry. Życie w łagrach było straszliwe. Ludzie bez opieki lekarskiej, otrzymujący bardzo małe porcje żywnościowe, musieli pracować przez kilkanaście godzin dziennie w nieludzkich warunkach. Traktowani byli jak maszyny do produkcji lub do wydobywania surowców. Nikogo nie obchodziły częste wypadki, czy zgony. Śmiertelność wynosiła około 20%. Te wszystkie działania, nie zawsze zgodne z pierwotnymi hasłami komunizmu, stworzyły system oparty na agresji i wzgardzie dla człowieka.