Egipt - warunki geograficzne

Egiptem nazywa sie kraj położony w Afryce Północnej w dolinie Nilu, jednej z największych rzek świata (ok. 6500 km długości). Egipt zajmuje jednakże tylko północną część tej doliny, a obszar jego zajmuje zaledwie 30000 km2. Powierzchnia ta dzieli sie na Górny Egipt - wąską, bo zaledwie 20 do 50 km szeroką dolinę Nilu od pierwszej katarakty do wierzchołka Delty, i na znacznie szerszą dolinę Delty, tak zwany Dolny Egipt - ciągnący się aż do ujścia Nilu do Morza Śródziemnego. Katarakty Nilu są to gwałtowne spadki jego wód, spowodowane tym, że rzeka ta przedziera sie przez tereny o podłożu skalistym, i zanim z gór wydostanie się w dolinę, bieg jej jest bardzo bystry, co powoduje wiry i gwałtowny spadek wód.

Na zachód od Egiptu ciągnie się Pustynia Libijska, na północy granicę stanowi Morze Śródziemne, na południu - wspomniana katarakta, a na wschodzie Pustynia Arabska. Tylko wąski przesmyk łączy Egipt z Półwyspem Arabskim i innymi krajami wschodu.
W porze deszczów tropikalnych, które padają w Abisynii, wody Nilu przybierają, toczą się z ogromnym impetem z gór w dolinę i, nie mogą się zmieścić w swoim łożysku, wylewają szeroko, zatapiając przyległe pola.

Ponieważ w Egipcie deszcze padają bardzo rzadko, więc wylewy Nilu, powtarzające się co roku od czerwca do października były prawdziwym dobrodziejstwem, gdyż dostarczały wilgoci niezbędnej do uprawy roli. Dostarczały one jednak nie tylko wilgoci, ale także i żyznej gleby: Nil bowiem w czasie wylewu niósł ze sobą tłusty muł, który pozostawał na polach, gdy wody opadając powracały do swego łożyska. w ten sposób w ciągu wieków utworzyła się warstwa urodzajnej ziemi, która wydała obfite plony.

Ale ani wylewy Nilu, ani urodzajna gleba, ani ciepły klimat Egiptu nie wystarczyły, aby uczynić z tego kraju ów ,,spichlerz świata'' - jak go nazywano w starożytności. Aby to osiągnąć, trzeba było umiejętnie wykorzystać siły przyrody, a więc przekopywać kanały, które doprowadzałyby wodę do pól dalej położonych, budować groble i tamy, które zatrzymywałyby wezbrane wody Nilu lub kierowały je w pożądanym kierunku, wznosić żurawie studzienne, za pomocą których można by było czerpać wodę wiadrami z miejsc niżej położonych, aby przelewać ją na pola wyżej położone.

Nil nie tylko nanosił glebę i nawadniał ją, ale był również wielką drogą wodną. Ponieważ był to najłatwiejszy i najtańszy środek komunikacji, korzystali z niego niemal wszyscy. Nilem transportowano wielkie bryły i bloki kamienne dla celów budownictwa, Nilem przewożono też najrozmaitsze towary.