Jasna Góra.

Klasztor został ufundowany przez króla węgierskiego i polskiego Ludwika za pośrednictwem Władysława Opolczyka, brata ciotecznego króla Ludwika. Fundacja klasztoru przebiegła w 1382 roku. W czerwcu 1382 roku przybyła na wzgórze jasnogórskie grupa paulinów licząca 16 osób, i objęła we władanie to wzgórze wraz z drewnianym kościółkiem pod wezwaniem Wniebowzięcia Maryi Panny. Uroczysta fundacja odbyła się 9 sierpnia 1382 roku.

Fundacja Władysława Opolczyka była uboga. Następnym fundatorem został Władysław Jagiełło 24 lutego 1393 roku. Ważnym dla klasztoru wydarzeniem było sprowadzenie obrazu Maryi.

Kult obrazu przyczynił się do sławy klasztoru, klasztor stał się miejscem licznych pielgrzymek i skarbcem niezwykle drogocennych skarbów. Bogactwa ściągnęły rabusiów. W Wielkanoc 1430 roku Jasna Góra stała się ofiarą napadu rabusiów zebranych z Czech, Moraw i Śląska. Rabusie oprócz korzyści materialnych mieli plany polityczne. Napad miał za zadania skłócić braci Jagiellończyków z królem Polski. Plan jednak nie udał się, dwóch rabusiów zostało ujętych. Złodzieje podczas napadu zamordowali kilku zakonników, ukradli paramenty kościelne, zniszczyli obraz Matki Bożej zadając dwa ciosy mieczem w prawy policzek Madonny.

W sześćdziesiątych latach XV wieku rozpoczęto budowę wielkiego kościoła. Fortyfikacje zostały wzniesione w XVII wieku. Król Władysław IV (1632-1648), rozpoczął właściwe budowy, które zmieniły klasztor w fortecę. W 1655 roku twierdza jasnogórska stawiła skuteczny opór wojskom szwedzkim podczas "potopu" szwedzkiego. Zwycięstwo klasztoru nad Szwedami zmobilizowało cały kraj do walki z wrogiem. Szwedzi jeszcze kilka razy próbowali zdobyć Jasną Górę, lecz to im się nie udało. Klasztor zyskał miano niezdobytej twierdzy. Ważnym wydarzeniem, które zapisało się w historii zakonu była konfederacja barska.

W końcu XVIII wieku Polska uległa podziałom. Prusacy zdobyli twierdzę po 13 latach okupacji w 1793 roku. Następnie została zdobyta przez Rosjan 15 marca 1813 roku wojska moskiewskie przybyły pod klasztor, 8 kwietnia została zdobyta i z rozkazu cara Aleksandra I zostały rozebrane mury otaczające klasztor. Odbudowa nastąpiła po wydaniu zezwolenia przez cara Mikołaja I, w tej formie trwają one do dzisiaj. Pierwsza wojna światowa obeszła się łaskawie z klasztorem nie niszcząc go. Podczas II wojny światowej oddziały niemieckie zajęły część budynków klasztornych i zajmowała je aż do 16 stycznia 1945 roku. Pielgrzymki zostały zabronione, Jasna Góra była schronieniem dla jeńców wojennych, Żydów, ludzi biednych. Niemcy nie wyrządzili klasztorowi żadnych krzywd, bombardowania omijały Jasną Górę. 16 stycznia 1945 roku niespodziewany atak czołgów radzieckich spowodował zwiększenie presji na uciekające w pośpiechu oddziały niemieckie. Miasto zostało zajęte bez walk. Od tej pory klasztor jasnogórski stał się Duchową Stolicą Narodu.

Uważam, że klasztor Jasnogórski wniesie wiele do Wspólnej Europy. Przede wszystkim jest miejscem kultu Maryjnego, miejscem dla wszystkich chrześcijan bardzo ważnym. Ale nie tylko dla chrześcijan bo przecież zawiera piękne zabytki, a z wieży Jasnogórskiej można zobaczyć całą panoramę Częstochowy. To święte miejsce jest ważne nie tylko dla Polaków ale także dla Europejczyków.