"Moja piosnka" C. K. Norwid.

Autorem wiersza pt. ”Moja piosnka [II]” jest C.K. Norwid, jeden z największych polskich pisarzy okresu romantyzmu. Przez większość swojego życia, jak i w czasie pisania tegoż utworu romantyk przebywał na emigracji i mimo, iż wyjechał z własnej woli i bez przymusu bardzo tęsknił za ojczyzną, co odzwierciedla w tymże właśnie wierszu. Przedstawił w nim pewien wzorzec postępowania, który według mnie jest nadal aktualny wśród polskiego społeczeństwa.

W dawnej Polsce chleb był bardzo ważnym elementem życia codziennego, spożywano go podczas codziennych posiłków, ale też jako ciało Chrystusa w kościele. Wyrzucenie chleba było równoznaczne z odrzuceniem Boga od swojego serca. Pieczywem niezdatnym dla ludzi karmiono zwierzęta. Dzisiaj jest podobnie, ludzie nie wyrzucają chleba dla poszanowania darów nieba.

Dawniej tak i teraz nie niszczy się bocianich gniazd, kiedyś z powodu wierzeń w zabobony i wróżby związane z bocianami, dzisiaj z kolei nie robi się tego z miłości do zwierząt. Mimo różnych pobudek kierujących ludźmi teraz jak i dawniej skutki są takie same, ptaki nadal żyją w swoich gniazdach.

W czasach, gdy żył Norwid zaszczytem było pierwszemu się ukłonić i rzecz: ”Niech będzie pochwalony”. W dzisiejszych czasach w Polsce ludzie się już sobie nie kłaniają, lecz pozostało powitanie słowne w zmienionej formie: ”dzień dobry”.

„Do tych, co mają tak za tak – nie za nie...” Większa część polskiego społeczeństwa jest nadal szczera i uczciwa, niestety zdarzają się coraz częstsze wyjątki, mimo to Polacy uchodzą za naród prawy.

Jak widać wzorzec postępowania, przedstawiony w utworze C.K. Norwida w bardzo dużej mierze jest aktualny współczesnym Polakom. Nasz naród pod względem moralności i zachowań przez dziesiątki lat zmieni się tylko w niewielkim stopniu.