Co powoduje, że dramaty Williama Szekspira są nadal chętnie wystawiane w teatrach?

Każdy pisarz, malarz, muzyk, artysta tworząc swoje dzieło pragnie zawrzeć w nim pewne przesłanie, jakąś wartość, czasami przestrogę, czasami radę, mądrość. Każdy z nich pragnie podzielić się z innymi swoimi odczuciami, poglądami, obserwacjami. Myślę, że każdy artysta pragnie także zostawić po sobie coś trwałego, coś co na stałe zapisze się w historii sztuki, co pozostanie dla potomnych. Choć każdy z nich do tego dąży udaje się to tylko najwybitniejszym, których nazwiska na stałe zostają zapisane w księgach, encyklopediach, podręcznikach. Dzieła wielu z nich są podziwiane i odkrywane na nowo po dziś dzień.

Otaczająca nas rzeczywistość, system wartości, realia życia, wszystko to nieustannie ulega zmianie. Często dzieła pisarzy minionych epok, choć podziwiane do dziś, wydają się nam nieaktualne. Można powiedzieć, że nie pasują do teraźniejszości, do otaczającej nas rzeczywistości. Aby je zrozumieć musimy przenieść się w przeszłość, spróbować odczytać je oczami człowieka , który żył wiele lat temu. Dlatego właśnie wydaje mi się, że jedną z najistotniejszych cech literatury, istotą trwałości i wartości dzieł literackich jest ponadczasowość i wszechstronność. Tylko te cechy, choć trudne do osiągnięcia gwarantują prawdziwą wartość literatury.

Z pewnością jako jednego z najwybitniejszych i bez wątpienia ponadczasowych pisarzy możemy wymienić Williama Szekspira. Choć twórca ten żył ponad czterysta lat temu jego dzieła po dziś dzień wystawiane są w teatrach, książki czytane przez wielu ludzi, wciąż powstaje także wiele dzieł współczesnych artystów, którzy inspirowani tym niezwykłym pisarzem nawiązują i odnoszą się do jego utworów, bohaterów, czy ukazanych przez niego ludzkich zachowań. Co sprawiło, że Szekspir na stałe zapisał się w życiu potomnych? Dlaczego po dziś dzień jego utwory są wciąż aktualne?

Bez wątpienia jednym z najważniejszych czynników, który czyni utwory Szekspira ponadczasowymi jest niezmienna natura ludzka, pełna skrajnych cech, która została zręcznie ukazana przez dramatopisarza. We wszystkich niemal dziełach Szekspira odnajdujemy postacie pełne miłości, nienawiści, zazdrości, żądzy i walki o władzę, chorych ambicji, lęku, pazerności, słabości, czy siły. Zachowania ukazujące chciwość, namiętność, czy też poświęcenie, wszystkie te, które nie uległy zmianie mimo upływu czasu i nigdy jej nie ulegną. Szekspir wielokrotnie ukazuje oblicza zbrodni i zemsty. Jednym z najlepszych przykładów na to może być chociażby „Makbet” i przedstawione w nim postacie bezlitosnego i równocześnie samokrytycznego Makbeta i przebiegłej, obłudnej Lady Makbet. Czyż takie charaktery nie pozostały niezmienne? Zupełnie innym, pozytywnym przykładem mogą być z kolei odwrotne, pełne miłości i poświecenia sylwetki Romea i Julii. Przykłady takich ponadczasowych zachowań i typów charakteru możemy doszukać się w każdym niemal dramacie tego genialnego twórcy.

Inną, równie istotną cechą dramatów Williama Szekspira jest zawarta w nich ponadczasowa prawda i mądrość. Pisarz przedstawia skutki zbrodni, następstwa złego, a równocześnie także dobrego postępowania. Takie prawdy jak to, że np. kłamstwo i zbrodnia zawsze zostaną odkryte są i będą aktualne. To, że jak powiedział Makbet jedno morderstwo, jedna zbrodnia pociągają za sobą szereg następnych także nie ulegają wpływowi czasu i zawsze będą prawdziwe.

W związku z tym nieprzerwane wystawianie sztuk Szekspira to ich nieprzerwana aktualność, treści i cechy, zachowania nie naruszane zębem czasu. Odmienna jedynie sceneria, a w rzeczywistości ukazanie pewnych stereotypowych charakterów ludzkich, reakcji, które nie zmieniły się i nigdy nie zmienią się mimo upływającego czasu. Myślę, że każdy z nas z łatwością odnajdzie w bohaterach Szekspira jakąś cząstkę siebie.