Czy starożytne ideały mogą być cenne dla współczesnego człowieka

Starożytność, w historiografii europejskiej to okres dziejów najstarszych cywilizacji Europy i Bliskiego Wschodu od ok. 4000 r. p.n.e. do roku 476, czyli upadku cesarstwa zachodniorzymskiego. Epokę tą określiły dwie cywilizacje: świat starożytnej Grecji i Imperium Rzymskie. Jedną z jej kultur jest mitologia. Można nazwać ją nurtem pogańskim, drugą religią. Wielce zasłużonym człowiekiem w dziejach starożytności był Homer – autor epopei "Iliada" oraz "Odyseja". Jest on twórca dzieł, w których występuje wiele archetypów. Opisane są w nich postawy, które dotyczą również świata współczesnego i zawierają przekazy wartościach i zachowaniach ponadczasowych. Homer jest zasłużoną postacią w dziejach starożytności i literatury, gdyż na jego dziełach wzorują się twórcy innych epok. Dzięki jego działalności Arystoteles dzieło nazwane kodeksem literatury.

W starożytności wykształciła się również filozofia, która stworzyła podstawy wielu nauk przyrodniczych między innymi fizyki i biologii. Dzięki niej człowiek mógł rozwijać swój umysł i samego siebie. Dzięki wiedzy zdobytej przez człowieka, przy użyciu własnego rozumu, mogły powstawać różnorodne poglądy na wiele nurtujących ludzi pytań i kwestii. Powstawały szkoły, które były pierwowzorem współczesnych środków zdobywania wiedzy.

Dzięki wielu filozofiom i dziełom, m.in. Homera powstało wiele postaw bohaterów, uchodzących za ideały. Zachowania tych postaci mogą i powinny być bardzo cennymi wskazówkami do tego, aby być szczęśliwym człowiekiem, żyjącym w czasach współczesnych.

W szkołach epikurejskich i stoickich, uczono życia w zgodzie z naturą i samym sobą. Stoicy uważali, że do bycia szczęśliwym człowiek powinien wykorzystywać rozum. Środkiem wiodącym do pełnego szczęścia jest zdystansowanie się do świata i akceptowanie tego, co daje nam los. Założeniem epikurejczyków było to, że człowiek powinien dążyć do szczęścia za wszelką cenę, unikając cierpienia i wyzbywania się potrzeb – tym samym zachowując pion moralny.

Inspiracją dla twórców współczesnej literatury i kultury stanowią mity. Jednym z takich twórców, którego dzieło zainspirowane jest starożytnymi dziełami jest Ernest Bryll. Jego utwór "Rekonstrukcja chóru Sofoklesowego" jest wyraźnym nawiązaniem do dzieła Sofoklesa "Król Edyp". Zarówno w jednym, jak i w drugim utworze ukazane jest to, że człowiek nie zna swego losu i nie może przewidzieć tego, co przygotował dla niego Bóg. Ernest Bryll został zainspirowany postacią Edypa stworzył utwór opierający się na głównych przesłankach zawartych w utworze Sofoklesa.

Człowiek współczesny może również wzorować się na postawach bohaterów z eposów Homera. Jedną z takich postaci jest Hektor. Jego postawa jest godna naśladowania, gdyż jest on bohaterem, który mimo świadomości zagrożenia własnego życia, staje godnie do walki z pełnym szacunkiem odnosi się do przeciwnika choć wie, że może zginąć z jego rąk. Posiada on cechy o wartościach ponadczasowych takich jak: honor, miłość do rodziców, szacunek do drugiego człowieka. Hektor jest bohaterem, dla którego ważne są stosunki międzyludzkie. Zauważamy to między innymi w postawie jaką przyjął wobec Achillesa – obiecał mu, że nie zbezcześci jego zwłok, i również w tym jak bardzo kochał swoich rodziców; dbał o to, aby wypełnili swoje obowiązki, pochowali jego ciało i byli spokojni o jego duszę.

Hektor łączy w sobie piękno ciała i duszy, a cechy które posiadał powinien mieć każdy współczesny człowiek.

Na podstawie wyżej wymienionych argumentów możemy stwierdzić, że starożytne ideały mogą być cenne dla współczesnego człowieka. Bohaterowie starożytnych dzieł posiadają wiele cech, które powinny być wzorem do naśladowania. Są to wartości ponad czasowe i przemijające. Przytoczone przeze mnie przykłady są doskonałą podstawą dla potwierdzenia tej słuszności.