Przystosowania ptaków do różnych środowisk.

Wszystkie gatunki ptaków są do pewnego stopnia wyspecjalizowane, ale niektóre z nich są szczególnie przystosowane do środowiska, w którym żyją. Przykłady przystosowań :

* Flamingi mają specjalnie przystosowany dziób do odfiltrowania z wody drobnych rybek , skorupiaków i owadów.

* Derkacz potrafi na swoim terytorium wydeptać w gęstej roślinności tunele , po których biega z niezwykłą szybkością , nie poruszając żadnej trawki.

* Gołębia umiejętność odnajdywania drogi do gniazda jest słynna; jest to cecha odziedziczona po ich dzikich przodkach, którą wykorzystano w hodowli gołębi pocztowych.

* Dzięcioł krętogłowy, jak większość dzięciołów ma dwie pary przeciwstawnych palców , to znaczy, że przy wspinaniu się po pniach dwa palce są skierowane do przodu i dwa do tyłu . Ponieważ nie potrafią wydobywać ze szpar w korze zimujących tam owadów ani rozbijać szyszek , muszą odlatywać na zimę, są więc ptakami wędrownymi. Ponadto dzięcioły mają niezwykle mocne dzioby i czaszkę.

* Długi dziób kolibra pozwala mu sięgać w głąb kielichów kwiatów.

* Ptaki wodne posiadają palce , które są połączone błoną pławną , która w dużym stopniu ułatwia im pływanie.

* Kaczki posiadają dużą tkankę tłuszczową, chroniącą je przed zimną wodą.

* Czaple , bociany i ich krewniacy tworzą grupę ptaków o długich nogach i szyjach, które brodzą w płytkiej wodzie albo żerują na otwartych, głównie podmokłych, terenach , palce ich są wąskie i długie.

* Czapla purpurowa posiada umiejętność stania słupkiem . Ptaki nieruchomieją i wyciągają przy tym pionowo szyję wraz z dziobem, stając się niemal niewidoczne wśród trzcin.

* Jedyną grupą ptaków w całości przystosowaną do życia w morzu są ptaki należące do rzędu rurkonosych. Do ich najmniejszych przedstawicieli należą nawałniki burzowe , a do największych należą albatrosy wędrowne. Wszystkie rurkonose mają hakowate dzioby, co jest przystosowaniem do chwytania ryb i innych śliskich ofiar.

* Kształt i wielkość skrzydeł wskazuje na sposób lotu . Drapieżniki szybujące wysoko mają długie i szerokie skrzydła , podczas gdy ptaki chwytające zdobycz w locie wąskie i wygięte do tyłu . Morskie ptaki szybujące mają wąskie , długie skrzydła , Kuraki - krótkie i zaokrąglone.

* Kolor upierzenia sowy jest zwykle „maskujący” , to znaczy - zlewa się z otoczeniem , żeby ptak pozostał niewidoczny w ciągu dnia , kiedy nieruchomo siedząc odpoczywa . Sowy mają bardzo dobry wzrok i słuch . Duże oczy przystosowane są do polowania przy słabym oświetleniu . Sowy widzą dobrze w ciemności , a przy świetle dziennym zupełnie tracą wzrok.

* Miodojady mają długi , pędzelkowato zakończony język.Pobierają nim nektar.

* Tyranki mają parę wiązadeł w kątach żuchwy , które się napinają , kiedy dziób jest szeroko otwarty Działają one jak sprężyny i ułatwiają ptakowi pewne schwytanie owada.