Świat roślin w Polsce

Polska cechuje się najwyższą w Europie Środkowej różnorodnością gatunkową roślin i zwierząt oraz bogactwem leśnym. Spowodowane jest to przede wszystkim położeniem w strefie klimatu umiarkowanego o charakterze przejściowym.
Występuje tu wiele gatunków napływowych. Polska położona jest w strefie lasów mieszanych środkowoeuropejskich. Jedynej jej części północno-wschodnia znajduje się w strefie lasów mieszanych wschodnioeuropejskich, a jej część południowo-wschodnia – w strefie stepów lesistych i lasów liściastych wschodnioeuropejskich.

Na terenie Karpat i Sudetów występuje roślinność górska. Flora naszego kraju liczy ponad 2300 gatunków roślin naczyniowych, 600 gatunków mchów, ok. 250 gatunków wątrobowców i ok. 1200 gatunków porostów. Naturalnym zbiornikiem roślinnym, najbardziej typowym dla Polski, są lasy. W 1995 r. zajmowały one 28% pow. kraju. Tereny bezleśne również są urozmaicone pod względem roślinności do naturalnych zespołów roślinnych należą m.in. murawy i zarośla kserotermiczne, zbiorowiska typu stepowego, zbiorowiska bagienne z halofitami, torfowiska, zbiorowiska roślinności błotnej i zbiorowiska naskalne. Z działalnością człowieka związana jest tzw. roślinność synantropijna. Należą do niej zbiorowiska chwastów na polach uprawnych oraz ruderalne charakterystyczne dla przydroży, śmietnisk i podwórek. Roślinność naturalna stanowi około 8,5% powierzchni kraju. Zbiorowiska roślinne i rodzime gatunki roślin i zwierząt giną bowiem pod wpływem cywilizacji. Przeobrażanie i niszczenie naturalnej szaty roślinnej przez człowieka rozpoczęło się w neolicie ok. 4500-1700 p.n.e. i i trwa do dzisiaj.