Bałtyk

W skali całej kuli ziemskiej Bałtyk jest jedynie maleńką niebieską plamką. Pojawił się, w geologicznej skali czasu, całkiem niedawno. Najbliższy nam etap powstawania współczesnego Bałtyku rozpoczął się w trakcie zaniku ostatniego lądolodu w plejstocenie.
Około 11 tys. lat temu przed czołem topniejącego lądolodu utworzył się zbiornik słodkiej wody, tzw. bałtyckie jezioro lodowe. Zbiornik ten nie miał połączenia z oceanem, a jego poziom leżał znacznie niżej niż obecnie. Ok. 10 tys. lat temu doszło, przez oswobodzone od lądolodu obniżenie w środkowej Szwecji, do kontaktu zbiornika bałtyckiego z wodami oceanu. Wzrosło wówczas zasolenie Bałtyku i pojawiła się fauna morska, min. małż Yoldia arctica , stąd tę fazę rozwoju Bałtyku nazwano morzem yoldiowym. Ok. 8 tys. lat temu Półwysep Skandynawski, uwolniony od nacisku lądolodu, podnosząc się, odizolował basen Bałtyku, przekształcając go w jezioro. Rozpoczęła się faza słodkowodnego jeziora ancylusowego, którego nazwa pochodzi od żyjących wówczas w Bałtyku mięczaków-Ancylus fluvatilis. Ocieplanie klimatu doprowadziło ok. 7 tys. lat temu do zalewu. Rozpoczęła się faza morza litorynowego, którego nazwa pochodzi od ślimaka Littorina littorea. W wysładzającym śię morzu ok.2,5 tys. lat temu pojawił się słodkowodny ślimak Lymnaea ovata (stąd morze lymnaea). Wraz z ochłodzeniem klimatu nastąpiły kolejne zmiany w faunie morskiej aż do średniowiecza, kiedy pojawił się małż piaskołaz Mya arenaria. Jego nazwę nosi ostatnia faza rozwoju Bałtyku-morze mya. Nazwa Bałtyk przyjęła się w 19 wieku i pochodzi prawdopodobnie od starosłowiańskiego słowa blato, oznaczającego wielką, słoną wodę.
Temperatury w Bałtyku wynoszą na przełomie lipca i sierpnia od 23-25*C, a w lutym ok. 2*C.
Wody w Bałtyku w porównaniu z oceanem są zaledwie słonawe. Przeciętne zasolenie wynosi ok. 7% i jest pięciokrotnie mniejsze od średniego zasolenia wszechoceanu 35%.