Utwór ten porównuje przemijanie, śmierć, ulotność z miłością. Ukazuje jak wielkie potrafi być uczucie, które może przetrwać wszystko. Autor pisze, że „wszystko przemija” wraz z czasem, jest jednak przekonany, że jego miłość do Anny „nigdy nie ustanie”. Większą część utworu obejmuje opis krótkości, nietrwałości. Stosuje tu Naborowski anaforę „Z czasem” mającą ukazać ucieczkę godzin, dni, miesięcy, lat. Według poety „Czasowi zgoła wszystko na świecie hołduje”. Zobrazowuje on nasze zniewolenie i bezradność wobec niego. Dopiero na końcu utworu podmiot liryczny zwraca się w apostrofie bezpośrednio do ukochanej i ukazuje jej swą wielką, szczerą i wieczną miłość do niej. Stosuje tu rymy proste, wiersz jest łatwy do odczytania.
Przeczytaj podobne teksty
Opracowania powiązane z tekstem
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.