W kontekście zakończenia utworu zinterpretuj tytuł utworu „Przedwiośnie”.

Przedwiośnie jest porą roku charakterystyczną dla naszego klimatu. Wynika ściśle z położenia geograficznego Polski. Jak sama nazwa wskazuje czas trwania tej pory roku przypada przed wiosną. To właśnie ten bliżej nie określony czas, czas zmian w przyrodzie pomiędzy zimą, a wiosną, gdy natura zaczyna się budzić, ale jest jeszcze zbyt ospała by się zazielenić. Ziemia wysycha z topniejących śniegów, acz nie dość by przyjąć kolejne krople deszczu.

Stefan Żeromski właśnie „Przedwiośnie” wybrał na tytuł swojego utworu mówiącego o burzliwym życiu Cezarego Baryki w początku XX wieku. Żeby zrozumieć cel tego działania należy się zaznajomić w sposób chociażby pobieżny z historią naszego kraju ojczystego, która istotnie wpłynęła na całą sytuację i była podłożem fabuły.

Polska i Polacy – niegdyś jeden naród z jedną kulturą, gospodarką, monetą i rządem, który to ostatecznie doprowadził do upadku Królestwa Polskiego. Przez wiele lat podzielony na trzy zabory. pruski, rosyjski i austryjacki. W każdym z nich była inna moneta, system edukacji, administracja, nawet jednostki miar. Dodatkowo w każdym zaborze kultura polska była systematycznie niszczona. Germanizacja i Rusyfikacja dawały swój plon w plebiscytach wygrywanych przez zwolenników krajów zaborczych. To była zima. Sroga studwudziestotrzyletnia zima. Wyniszczała Polskę jak szarańcza. Wiele powstań, jak zimowe przebłyski słońca przywracało wiarę w ducha narodu by potem znów skryć się za śnieżnymi chmurami represji zaborców. Zimowa pokrywa ponownie nakrywała polski kraj.

Tak było parokrotnie, aż do roku 1918, w którym to po wielu latach mrozy puściły i zza chmur wyjrzało długo oczekiwane wiosenne słońce. Polska odzyskała niepodległość.

Przyszedł czas przedwiośnia, jakże charakterystyczny dla polskiego klimatu. Zawisła nad Polską potrzeba reform gospodarczych, administracyjnych, edukacyjnych i wielu, wielu innych. Właśnie zakończenie utworu opisuje przedwiośnie w Polsce. Koncepcja autora nie sprowadzała się tylko do tego, by uświadomić czytelnikowi piękno tej przejściowej pory roku. Miało ono na celu ukazanie jak ważny okres nastał dla Polaków. Czas budowania suwerennego państwa ze wszystkim strukturami politycznymi i gospodarczymi.

Reformy były potrzebne, ale trudne do wprowadzenia. W książce zostały zaprezentowane trzy programy(rewolucja technologiczna, program powolnych reform i program rewolucyjny). Cezary nie popiera w pełni żadnego z nich. Młody Baryka, który jest postacią przedstawiającą poglądy autora, wychodzi w końcowej scenie przed tłum demonstrantów: „Baryka wyszedł z szeregów robotników i parł oddzielnie, wprost na ten szary mur żołnierzy – na czele zbiedzonego tłumu.” Jedna z interpretacji tego zakończenia mówi, że obrazuje ona poglądy autora, który zgadza się z programem rewolucjonistów, ale nie jest zwolennikiem ich metod. Inna mówi, że Cezary wyszedł z tłumu i „parł oddzielnie” – nie popierając do końca rewolucji, ale wiedząc, że czyn ten jest konieczny. Najlepiej wyjaśniłby nam to sam Żeromski, lecz ten niestety już nie żyje.

Jedno jest pewne: że zakończenie utworu jest początkiem nowego okresu w życiu Polski, początkiem reform i zmian, jednoczenia się Polaków. Po nim miała nastać wiosna. Niestety nikt nie spodziewał się kolejnej wojny która nawiedziła nasz kraj niebawem...