Zaczarowane życie

Książka Diany Wynne Jones pt. ,,Zaczarowane życie” jest bardzo ciekawa i oryginalna. Polecam ją wszystkim, którzy polubili przygody Harr’ego Pottera, ponieważ książki te, w pewnym sensie, są podobne.

Opisywana przeze mnie powieść, rozpoczyna się tragicznie dla głównych bohaterów- Gwendoliny i jej młodszego brata, ponieważ na skutek nieszczęśliwego wypadku giną ich rodzice. Po śmierci rodziców, dziećmi postanawia zaopiekować się samotna czarownica- pani Sharp. Gwendolina jest zadowolona, ponieważ wie, że również jest czarownicą. Niedługo potem radni miasta postanowili przekazać opiekę nad sierotami panu Chrestomanciemu, ponieważ uważali, że w ten sposób dzieci będą miały większe szansę na dobre wykształcenie.

Dom pana Chrestomanciego (a raczej zamek) jest równie ciekawy i interesujący jak zamek Harr’ego Pottera, a jego właściciel jest również czarodziejem. Jednak nowy opiekun zakazuje Gwendolinie dalszej nauki czarów. Dziewczyna jest wściekła i postanawia się zemścić...

Wielkim plusem tej książki jest fakt, że oprócz czarów i magii nie ma w niej więcej podobieństw do innych tego rodzaju powieści np. ”Harr’ego Pottera”. Gwendolina jest często niemiła i niegrzeczna. Są to cechy denerwujące czytelnika, ale jest to również oryginalne, ponieważ główna bohaterka nie jest, jak zawsze „pozytywnym bohaterem”. Brakuje mi trochę w tej książce wyrażania uczuć. Na przykład Eryk i Gwendolina nigdy nie wspominają swoich zmarłych rodziców. Ale nie tylko oni się dziwnie zachowują, wszystkie postacie w tej książce są trochę szokujące i dlatego ciekawe. Głównie toczy się tu wartka akcja, za to jest bardzo mało opisów co uważam, że jest zaletą, ponieważ każdy z czytelników tworzy swój własny wizerunek miejsc, postaci i obiektów występujących w tej książce.

Jest to przyjemna, nieskomplikowana opowieść, którą czyta się łatwo i szybko, dlatego świetnie nadaje się w podróż.