Charakterystyka Hioba na podstawie wypowiedzi Boga, żony i szatana.

Księga Hioba - to księga mądrościowa, która jest próbą pokazania cierpienia nie zawinionego, próbą wytłumaczenia, że cierpienie nie zawsze jest karą za grzechy, że jest integralną częścią ludzkiego życia. Jakże często w dzisiejszym świecie ludzi spotyka nieszczęście, którego nie mogą w żaden sposób wytłumaczyć. Takiego problemu doznał Hiob, główny bohater tejże księgi. Na jego przykładzie w literaturze wszystkich epok pojawił się motyw cierpienia. To właśnie Hiob stał się symbolem cierpienia i zarazem godności człowieka.

Hiob żył w kraju Us, był najbogatszym i najszlachetniejszym człowiekiem Wschodu szczęśliwym ojcem siedmiorga synów i trzech córek. Wiernym i sprawiedliwym czcicielem Boga , prawym (solidnym, uczciwym) i bogobojnym (dobrym, bojącym się Boga).Szczerze czcił Go i ufał mu bezgranicznie. Bóg szczycił się swym wiernym i kochającym go sługą. Sam powtarzał:, „Bo nie ma na całej ziemi drugiego, kto by był tak prawy,sprawiedliwy, bogobojny i unikający zła jak on (...)” Stwórca od samego początku ufał mu i wyrażał się o nim tak dobrze. Szatan uważał jednak, że Hiob tak naprawdę jest słaby i w sytuacji wielkiego cierpienia opuści Pana. Przyszedł więc do Boga i nakłonił go, aby poddał Hioba próbie. Wtedy Chaldejczycy uprowadzili wielbłądy, a huragan zwalił dom, grzebiąc w gruzach synów i córki. Taka była pierwsza próba, po której Hiob nie odwrócił się od Boga wręcz przeciwnie przyjął wszystkie nieszczęścia z pokorą. Kiedy dowiedział się o wszystkim: „ Hiob wstał, rozdarł swe szaty, ogolił głowę, upadł na ziemię, oddał pokłon i rzekł: Nagi wyszedł z łona matki i nagi tam powrócę. Dał Pan i zabrał Pan. Niech będzie imię Pańskie błogosławione. W tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył i nie przypisał Bogu nieprawości”- tak mówi Biblia. Te słowa były potwierdzeniem jak dobrym człowiekiem był Hiob. Wiele ludzi na jego miejscu odwróciłoby się od Pana, winiąc go za te nieszczęścia, jednak on tak nie zrobił. Nie bez powodu Stwórca szczycił się nim. Szatan nie dał za wygraną. W przytoczonym fragmencie wciąż nie może uwierzyć w jego religijność. Jego stosunek jest negatywny świadczą o tym te słowa „Skóra za skórę. Wszystko, co człowiek posiada odda za swoje życie. Wyciągnij, proszę, rękę i dotknij jego kości i ciała. Na pewno Ci w twarz będzie złorzeczył”.
Chce klęski Hioba.

Nadchodzi kolejna próba. Ciało głównego bohatera pokrywa trąd. Hiob nadal nie odwraca się od Boga. Wciąż wierzy. Tu wtrąca się jego żona, która w złości mówi, aby Hiob złorzeczył Bogu. Wypowiada zdanie: „Jeszcze trwasz mocno w swej prawości?”. Łatwo zauważyć, iż żona ma pretensje do męża. Widocznie ona sama nie zniosła ciężaru, jaki otrzymał mąż. Nie była na tyle silna i wierna, co on.
Hiob nie posłuchał żony odpowiedział jej jedynie: „Mówisz jak kobieta szalona. Dobro przyjęliśmy z ręki Boga. Czemu zła przyjąć nie możemy?”. Po tych wszystkich wypowiedziach Hioba mogę stwierdzić, że jest przykładem człowieka nie tracącego nigdy honoru i swej wiary. "Pielęgnuje" mimo wszystko te uczucia, które wiążą się z jego Bogiem. Jest wierny swoim ideałom. Efektem takiego postępowania jest dla niego życie piękniejsze i lepsze od tego, które stracił.W końcu Bóg lituje się nad nim i zwraca mu dawne łaski. Wynagradza za wszystkie nieszczęścia podwójnie.

Cierpienie pełni bardzo ważną rolę w egzystencji człowieka, ponieważ uczy pokory wobec życia, wrażliwości na los innych. Uszlachetnia, pozwala zrozumieć i umacnia w wierze. Dzięki biblijnej historii możemy dowiedzieć się wiele na temat cierpienia, a jeżeli weźmiemy przykład z głównego bohatera, to staniemy się silniejsi duchowo. Hiob to człowiek ciężko doświadczony przez los, cierpiący – jak Chrystus – niewinnie, to uosobienie poddania się woli Bożej, mimo najdotkliwszych nieszczęść. Postawa jego to lekcja godności ludzkiej, wierności Bogu, cierpliwości oraz odpowiedzialności.