Powstanie państwa polskiego

Plemiona polskie

Na ziemiach polskich między Bałtykiem a Karpatami wyróznić można następujące terytoria wielkich plemion:
- Wiślanie – nad górną Wisłą
- pleminona śląskie – nad górną i środkową Odrą
- Polanie – nad Wartą
- Mazowszanie – nad środkową Wisłą
- Pomorzanie – między dolną Odrą, dolną Wisłą, Bałtykiem i Notecią
- Lędzianie – nad Sanem i Wieprzem
- Goplanie – na Kujawach


Granice między nimi stanowiły zabagnione doliny rzek, np. Noteci oddzielającej Polan od Pomorzan lub też rozległe puszcze, jak Świętokrzyska.

W Gnieżnie – stolicy Polan – kojejno panowali:
- Siemowit
- Leszek
- Siemomysł
- Mieszko

Podporządkowywanie Polanom innych plemion odbywało się w drodze podbojów. W momencie chcrztu władza Mieszka rozciągała się na ziemie:
- Wielkopolski
- Kujaw
- Mazowsza
- Częściowo Pomorza

Walki o ujście Odry z Wieletami i z Niemcami ciągnęły się jeszcze przez kilka lat, dopiero bitwa pod CEDYNIĄ w 972r. przesądziła o zdobyciu przez Mieszka władzy nad Pomorzem Zachodnim. Około 990 r. do Polski dołączono jeszcze Sląsk, a kilka lat pózniej ziemie Wiślan z Krakowem.

Polska w 1000r.:
-ok. 1 mln mieszkańców
-obszar – 250 tys. km
-zaludnienie bardzo nierównomierne
-tereny zagospodarowane to tylko trzecia część Polski
-centrum polityczne – ziemia Polan zgłównymi grodami:Gniezno, Poznań, Osrów Lednicki