Venus

Wenus to druga planeta Układu Słonecznego. Pod względem masy, gęstości i średnicy jest bardzo podobna do naszej rodzimej planety - Ziemi. Wenus swą nazwę otrzymała od greków, którzy nazwali ją po bogini miłości i piękności. I nie dziwię się bo jest piękna gdy błyszczy w pogodną noc swym jasnym światłem. Swą jasność zawdzięcza grubej warstwie atmosfery, która w większości składa się z dwutlenku węgla, zaś kolor chmur pochodzi od kwasu siarkowego. Wenus jest planetą Układu Słonecznego, która zbliża się na najbliższą odległość i dzięki temu jest to najjaśniejszy obiekt na naszym niebie, poza Słońcem i Księżycem. Warunki panujące na planecie w tym wypadku już nie są podobne do Ziemskich. Można powiedzieć że na powierzchni Wenus panują warunki jak w piekle ;) . Temperatura wacha się w granicach 400-500oC., zaś ciśnienie jest 90 razy większe niż średnie na Ziemi. Pierwsze sondy międzyplanetarne, które wylądowały na Wenus, mogły pracować tylko przez kilka godzin, za ten stan rzeczy odpowiada gruba, gęsta atmosfera. Wenus która, aż w 97% składa się z dwutlenku węgla. Właściwości tego gazu sprawiają, że promieniowanie Słoneczne przenika przezeń bez przeszkód aż do powierzchni planety, zaś emitowane z powierzchni ciepło zostaje uwięzione w atmosferze niczym pod szklanym dachem cieplarni. Następstwem tego jest tzw. efektu cieplarnianego jest wzrost temperatury powierzchni planety i jej atmosfery. Warunki panujące na planecie wykluczają istnienie jakiegokolwiek życia. Sama powierzchnia planety, którą nie ustanie zasłaniają gęste chmury, jest niedostępna dla obserwacji wykonywanych w świetle widzialnym. Szczegóły rzeźby znamy dzięki obserwacją radarowym prowadzonym z pokładów sond między planetarnych. Najdokładniejsze dane o powierzchni Wenus zebrała sonda Magellan, która wystartował z Ziemi w 1989r. i zakończyła obserwacje na początku 1993r. Około 70% powierzchni planety zajmują słabo urzeźbione równiny, zaś około 10% wyżyny i łańcuchy górskie, których wysokość dochodzi do 11 km. Na Wenus zaobserwowano kratery meteorytowe, rowy tektoniczne i ślady aktywności wulkanicznej. Wenus ma jeszcze jedną ciekawą cechę. Większość planet Układu Słonecznego obraca się wokół osi i krąży wokół Słońca w kierunku odwrotnym do ruchu wskazówek zegara. Jednak, że Wenus rotuje zgodnie z ruchem wskazówek zegara, czyli odwrotnie niż inne planety. W zasadzie nie wiadomo dlaczego tak się dzieje aczkolwiek nie którzy astronomowie wysunęli hipotezę, że Wenus obracała się kiedyś w tym samym kierunku co pozostałe planety, lecz zmieniła rotację w wyniku zdarzenia z jakąś asteroidą lub planetoidą. Wenus charakteryzuje się tym, że dobę ma dłuższą od roku, gdyż wokół Słońca potrzebuje na to 225 dni, a obrót wokół własnej osi trwa aż 243 dni.


Średnia odległość od Słońca 108 200 000 km.
Średnica na równiku 12 104 km
Okres obiegu wokół Słońca 224,70 dni ziemskich
Okres obrotu wokół własnej osi 243 dni 0 godz. 27 min 30 sek.
Prędkość orbitalna 35,03 km/s
Temperatura powierzchni +480 st.C
Masa (masa Ziemi = 1) 0,81
Średnia gęstość (gęstość wody = 1 ) 5,25
Grawitacja na powierzchni (grawitacja Ziemi = 1 ) 0,93
Liczba Księżyców 0
Nachylenie osi 177,3 st.
Promień równikowy 6,051.8 km
Prętkość ucieczki na równiku 10,36 km/s
Albedo optyczne 0,65
Promień polarny 6052km
Widoma wielkość gwiazdowa V(1.0) -4,40
Stała słoneczne 2660 W/m2
Synondyczy okres obiegu 583,92

Skład Atmosfery:
Sladowa zawartosc:
dwutlenek siarki, para wodna, tlenek wegla,
argon, hel, neon, chlorowodor. Dwutlenek węgla 96%
Azot 3%

Budowa Skorupy:
Warstwa Grubość Skład
Skorupa 50 Skaly krzemianowe
Płaszcz 3000 km Skaly
Jądro (promień) 3000 km Półpłynne Żelazo i nikel