Na podstawie podanych fragmentów poematu Adama Mickiewicza Pan Tadeusz scharakteryzuj i porównaj postacie Zosi i Telimeny.

Adam Mickiewicz jest jednym z najsłynniejszych polskich poetów tworzących w okresie romantyzmu. Znany jest przede wszystkich z utworu „Pan Tadeusz”, który uważany jest za polską epopeję narodową. „Pan Tadeusz” powstał w latach 1832-34, w Paryżu. Adam Mickiewicz pisał ten utwór obserwując Polaków-emigrantów we Francji. Stwierdził, że są oni pełni nienawiści, kłótni, zawiści i rywalizacji. Utracili swoje dotychczasowe wartości a przede wszystkim jedność, która była niepodważalnym fundamentem utrzymującym nieistniejące państwo polskie i scalającym naród. Poeta chciał zaprotestować takiej sytuacji i zażegnać spory Polaków, dlatego napisał „Pana Tadeusza”, przywołując w nim wspomnienia o Polsce. Chciał też upamiętnić ojczyznę, utrwalić kulturę szlachecką, zwaną kulturą sarmacką a także ocalić Polskę od zapomnienia. „Pan Tadeusz” to utwór przede wszystkim o tematyce niepodległościowej i patriotycznej ale także o miłości, na której skupiona jest większa część utworu. Wątek romansowy dotyczy trzech osób: Tadeusza i dwóch kobiet- Zosi i Telimeny, pomiędzy którymi główny bohater dokonuje wyboru.
Pierwsza z nich to młoda dziewczyna o pięknej, nieskazitelnej urodzie. Zosia jest córką Ewy Horeszkówny, jedynej miłości Jacka Soplicy i nieznanego z imienia Wojewody. Jest pełną radości dziewczyną. W poemacie Mickiewicza ma zaledwie 14 lat. Jest urocza i delikatna. Jej stroje są proste i stosowne do sytuacji. Dlatego rano nosi tradycyjny biały ubiór kobiet na Litwie. Jej głównym zajęciem jest pilnowanie dzieci i doglądanie ptactwa domowego. Zosia jak sama mówi jest „na wiejskie urodzona życie”, zajęcia na wsi zajmowały ją bardziej niż puste rozmowy i rozrywki w Petersburgu. Miasto nudzi ją, choć tam się wychowała i spędziła dzieciństwo powierzona przez matkę pod opiekę Telimeny. Zachowuje się naturalnie i swobodnie, czego przykładem jest scena w pokoju, gdy przestraszona po prostu ucieka. Zakochany w Zosi Tadeusz ubiega się o jej względy. Pyta dziewczynę o zdanie odnośnie ich związku. Zosia jest gotowa się z nim związać. Jest dziewczyną skromną i niewymagającą- twierdzi, że gdy Tadeusz nawet straci majątek i tak będzie dla niej najdroższym. Mówi także, że chętnie zostanie na wsi, nauczona jest tam pracować, bo tam się wychowała. Bardziej lubi wieś niż miasto. W mieście nudzi się, a na wsi zawsze znajdzie zajęcie.
Jej przeciwieństwem jest Telimena - kobieta dojrzała, zafascynowana kulturą francuską i rosyjską. Jest ona typem damy modnej, polującej na męża. Lubi się stroić w wymyślenie i często niestosowne do miejsca i sytuacji suknie. Kokietuje Tadeusza, Hrabiego i Asesora. Jest jeszcze piękna i stara się wykorzystać ten atut w poszukiwaniach męża. Jest przecież kobietą dojrzałą o czarnych włosach, ciemnych oczach i jasnej cerze, którą jednak zaczyna coraz więcej zawdzięczać stosowanym kosmetykom niż naturze. Wśród mieszkańców i gości Soplicowa zwraca uwagę urodą i zbyt wykwintnym jak na wiejski dwór ubiorem. Telimena z upodobaniem ogląda się w lustrze. Uwielbia ona Petersburg, zachwycona jest jego pięknem i najchętniej zostałaby w tym mieście.
Zosia i Telimena ukazane są w powieści na zasadzie kontrastu. Mimo, iż Zosia jest wychowanką Telimeny i powinna przejmować zachowania i zainteresowania ciotki, jest ona jej zupełną przeciwnością. Telimena swoje znajomości rozpatruje pod względem zysków, które mogłyby jej przynieść. Bohaterka uwielbiała mężczyzn. Każdemu potrafi zawrócić w głowie a o jej flirtach plotkowała cała okolica. Zosia tymczasem kocha tylko Tadeusza i jest mu bezgranicznie wierna. Telimena to bohaterka dynamiczna, często w swoich zachowaniach śmieszna, umiejąca walczyć o swoje, natomiast Zosia to spokojna, uczynna i skromna dziewczyna. Telimena uwielbia miejski styl życia, uwielbia przebywać w Petersburgu, z kolei Zosia kocha wieś i spokój związany z życiem wiejskim. W ostatecznym wyborze Tadeusz wybrał Zosię, w której zakochał się od pierwszego wejrzenia, mimo iż Telimena swą dojrzałością i zmysłowością również go uwiodła. Tadeuszowi wyraźnie imponowała uroda i skromność młodej Zosi.