Charaktersytka Alka - "Kamienie na Szaniec".

Wygląd Maćka „Alka” Dawidowskiego, jednego z trójki głównych bohaterów opartej na faktach powieści „Kamienie na szaniec”, jej autor Aleksandr Kamiński opisuje w bardzo obrazowy sposób: „był dryblasem. Wysoki, szczupły, o niebieskich oczach i płowej czuprynie, ciągle się uśmiechał, mówił szybko, wymachiwał rękoma i przy byle okazji wpadał w zachwyt”.
Bohater ten, w chwili rozpoczęcia akcji miał zaledwie dziewiętnaście lat. Chłopak pochodził z cieszącej się szacunkiem rodziny. Jego ojciec pracował w dużej warszawskiej fabryce, gdzie zajmował wysokie stanowisko, zaś matka zajmowała się domem oraz działalnością społeczną. Alek wraz z rodziną mieszka w Żoliborzu. Bohater był bardzo silnie związany ze swoją rodziną. Po aresztowaniu ojca obiecał sobie, że nie zje słodyczy do chwili jego powrotu. Gdy po jakimś czasie dowiedział się o śmierci ojca, to pogłębiło w nim przekonanie o słuszności swojej decyzji o poświęceniu życia walce z niemieckim okupantem.
Alek był doskonałym uczniem. Wzorowo zdał egzamin maturalny w jednej z najlepszych szkół w Warszawie. Plany zdawania na wymarzoną uczelnię przerwał mu wybuch wojny, która – jak się w dalszych latach okazało, była dla niego największym egzaminem – egzaminem z tego jakim jest człowiekiem. Uważam że go zdał rewelacyjnie, zapisując się w historii wojennej Polski jako jeden z najodważniejszych nastolatków w Warszawie. Nigdy nie odmówił udziału w jakiejkolwiek akcji, narażając życie w walce sabotażowej, dywersyjnej, a w końcu zbrojnej. Angażował się nawet w najmniejszą inicjatywę, traktując malowanie Symbolu Polski Walczącej na murach na równi z odbijaniem więźniów przewożonych do obozów.
Chłopak nie miał problemu w kontaktach z rówieśnikami. Od dwunastego roku życia należał do drużyny harcerskiej „Buki”, w której mógł pracować zarówno nad formą fizyczną (zimowe wypady na narty, w których był mistrzem) jak i pogłębiać wiedzę z zakresu geografii i historii Polski. Koledzy skupieni wokół niego w Klubie Pięciu widzieli w nim nie tylko harcerza, ale także traktowali jako wzór do naśladowania. Gdy pracował w fabryce, nie odnalazł wspólnego języka ze starszymi kolegami w pracy, nie pił i nie palił tak jak oni, nie grał z nimi w karty, nie śmiał się z ich dowcipów.
Poza serdecznością w kontaktach z innymi, Alek posiadał także niezwykle rzadką wśród nastoletnich chłopców umiejętność panowania nad sobą. Choć na co dzień był nieco roztrzepany, bardzo emocjonalny, niespokojny oraz przejawiał zainteresowanie wieloma sprawami na raz, to w wymagających tego momentach potrafił się skupić i pokazać talent „chłodnego panowania nad sobą w chwilach ważnych”. Ta cecha sprawiła, że Alek odnalazł w sobie zdolności przywódcze, które Kamiński nazwał „koleżeńskim przodownictwem”.
Ważną cechą Alka było ciągłe dążenie do poprawy swojego charakteru, do podniesienia poziomu swojej wiedzy, do pracy nad swoją silną wolą oraz do stania się po prostu lepszym człowiekiem. Starał się realizować ten cel nie tylko na polu walki z gestapowcami, ale także w kontaktach z matką (od śmierci ojca starał się wyręczać ją w różnych pracach, sprzątał, prał, zmywał po posiłkach) oraz z narzeczoną (był zawsze oddany i traktował Basię z szacunkiem).
Do końca życia, mimo sławy wśród kolegów oraz dowódców Armii Krajowej, pozostał osobą niezwykle skromną, która od mówienia o miłości do Ojczyzny woli działać orz jest w stanie poświęcić życie za każdego. Alek Dawidowski jest postacią pozytywną. Wiecznie towarzyszył mu uśmiech, zyskał szacunek dzięki dowodzeniu w zakończonych sukcesem akcjach oraz gotowość do oddania życia w imię miłości do Ojczyzny i przyjaciół.
Uważam, że Aleksy Dawidowski to wspaniały człowiek, godny naśladowania., człowiek, który potrafił pięknie żyć, wcielając w życie dwie idee – braterstwo i służbę. Alek żył, walcząc o wolność Polski, pięknie umierał bo umierał dla nas- przyszłych pokoleń, za to byśmy dziś mogli żyć w wolnym i niepodległym państwie. Nasuwa się więc pytanie, czy my potrafilibyśmy wykazać się tak piękną, patriotyczną postawą? Czy wśród nas znalazł by się ktoś taki jak Alek, Zośka czy Rudy...