Jak bohaterowie utworu pt. „Kamienie na szaniec” wypełniali „Testament mój” Juliusza Słowackiego?

Bohaterowie „Kamieni na szaniec” wychowali się na utworach Juliusza Słowackiego. Wśród nich znalazł się m.in. „Testament mój”. Był on im bliski z wielu względów. Porusza on bowiem temat męstwa, patriotyzmu i odwagi. Wymienione czynniki były im bardzo potrzebne w tak trudnej sytuacji jaką jest wojna. Chłopcy brali z tego utworu przykład do postępowania.
Słowa: „Lecz wy, coście mnie znali, w podaniach przekażcie, żem dla ojczyzny sterał moje lata młode; A póki okręt walczył – siedziałem na maszcie, a gdy tonął – z okrętem poszedłem pod wodę.” bardzo mobilizowały młodzież. Dodawały otuchy i rozwiały umiłowanie ojczyzny i zdolność do poświęceń – ich młodości. Bohaterowie lektury wykazywali wszystkie podane cechy. Chłopcy Ci nie bali się konsekwencji ich działalności. Robili wszystko aby zniszczyć wroga. Ich działalność konspiracyjna wymagała od nich dobrej organizacji i pomysłowości, ale także, o czym nie wolno zapominać, spokoju, realistycznej oceny sytuacji, cierpliwości w pokonywaniu trudności życia codziennego i koleżeńskości. Wszystkie te cechy mogli znaleźć w utworze „Testament mój” Juliusza Słowackiego.
„Lecz zaklinam, niech żywi nie tracą nadziei. A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei, jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec” słowa te przepełnione tęsknotą do wolności pokazywały chłopcom cel ich poświęceń. Nadawały im nadziei na lepsze czasy. Dzięki nim nie bali się śmierci, gdyż wiedzieli, że dzięki własnemu poświęceniu trafią do historii jako patrioci broniący za wszelką cenę ojczyzny. Niestety śmierć nie ominęła żadnego z naszych bohaterów, ale dzięki temu możemy przeczytać o nich w książce „Kamienie na szaniec”. Podziwiamy ich waleczność i dojrzałość pomimo młodego wieku.
Wydaje mi się, że gdyby nie tak wspaniały wzór do naśladowania jak utwór Juliusza Słowackiego „Testament mój” to młodzież Buków nie potrafiłaby tak dzielnie radzić sobie z codziennością. Nie załamywali bowiem rąk nad własnym losem tylko dzielnie walczyli o swoje, uczyli siebie i innych na tajnych kompletach i nie uważali swych czynów za niepotrzebne i bezsensowne. Jestem dumna z tamtych młodych Polaków, gdyż wspaniale wykonali swoją misję. Juliusz Słowacki również powinien być szczęśliwy z Takich młodzieńców.