Refleksja o naturze człowieka w „Jądrze ciemności”. Rozwijając temat, scharakteryzuj Kurtza oraz zwróć uwagę na przyczyny jego upadku i postawę narratora wobec bohatera. Wykorzystaj znajomość utworu.

Powieść Josepha Conrada pod tytułem „Jądro ciemności” powstała w modernizmie. Autor zmierzył się w niej z tematem podróży w głąb Afryki i w głąb ludzkiej, złożonej natury. W utworze ukazany jest upadek sfery duchowej dawniej przykładnego i dobrego człowieka, w tym przypadku Kurtza, pod wpływem żądzy bogacenia się, dążenia do sławy i stawiania wartości materialnych nad moralnością.

Kurtz był kierownikiem kongijskiej stacji w samym sercu Afryki. Miał wybitne osiągnięcia w handlu kością słoniową. Jednocześnie krąży o nim legenda, że jest posłańcem miłosierdzia i nauki, szerzącym cywilizację na Czarnym Lądzie. Pochodził z biednej rodziny, ale nie przeszkodziło mu to w zdobyciu wykształcenia. Interesował się malarstwem, muzyką, poezją i publicystyką . Czytelnik poznaje Kurtza na postawie opinii innych bohaterów. Także opowiadający o nim Marlow najpierw zasłyszał opinię o tajemniczym kierowniku spółki handlowej, a dopiero potem osobiście go poznał. Kiedy do tego doszło, ten sławny „propagator cywilizacji”, jest na skraju wyczerpania fizycznego , pogrążony w chorobie i szaleńczym samouwielbieniu. Okazało się, że tworzył własną armię z członków jednego z afrykańskich plemion. Wprowadził rządy terroru i okrucieństwa, by wymuszać dostawy drogocennej kości słoniowej, która to stała się główną przyczyną jego upadku moralnego. Dla zysków czerpanych z handlu, był w stanie gardzić innymi ludźmi. Symbolem jego tyranii były nabijane na pale głowy pokonanych przez niego tubylców. Prawdziwe motywy podróży do Afryki Kurtz ujawnia w raporcie do Międzynarodowego Towarzystwa Tępienia Dzikich Obyczajów, który powierza przed śmiercią opiece Marlowa. Raport ten był pełen humanitaryzmu, ale na końcu znajdował się dopisek, o którego autor przypuszczalnie zapomniał, a który zdradzał jego prawdziwe poglądy, mówiący o całkowitej degradacji Murzynów. Dawne, szlachetne europejskie ideały niesienia oświaty i cywilizacji mniej rozwiniętym społeczeństwom, zastąpione zostały egoistycznymi dążeniami Kurtza. Znajduje sobie murzyńską kochankę, która zastępuje wierzącą w jego nieskazitelność i nieświadomą niczego narzeczoną.

Marlow początkowo był zachwycony opowieściami o Kurtzie, dzięki nim nabierał ochoty na spotkanie z nim, co wkrótce stało się jedynym celem pobytu kapitana w Afryce. Jednak gdy przekonał się, iż Kurtz jest obłąkanym szaleńcem mordującym w barbarzyński sposób okoliczną ludność, diametralnie zmienił swoje podejście do agenta. Po licznych rozmowach na pokładzie swojego statku przyznał, że jest to człowiek wybitny, o którym nie sposób zapomnieć . Jego stosunek do Kurtza nie był jednoznaczny. Z jednej strony podziwiał jego siłę przebicia, konsekwentność w działaniach i charyzmę, z drugiej gardził brakiem jakiejkolwiek moralności, kłamstwem i bezlitosnością. Zastanawiał go ten niedobór formy emocjonalnej, pustość i bezcelowość dalszej egzystencji, pozbawionej jakichkolwiek sił życiowych.

W „Jądrze ciemności” ukazana jest złożoność ludzkiej natury. Mimo ogromu popełnionego zła, jednoznaczna ocena postaci nie jest możliwa. Kurtz uległ szaleństwu i zdziczeniu tylko dlatego, iż znalazł się w dzikim środowisku, odległym od cywilizacji, pracując dla ludzi żądających od niego tylko zysku. Gdy okazało się, że jego czyny są bezkarne, hamulce moralne przestały działać, a do głosu doszły drzemiące w każdym człowieku pierwotne instynkty. Umierając, Kurtz zdołał zaświadczyć, że przetrwała w nim zdolność do oceny własnego postępowania.