I. WSTĘP:
Czym jest tak naprawdę dom? Co oznacza to krótkie, aczkolwiek bardzo tajemnicze słowo? Wielu z nas, ludzi XXI wieku uważa, że jest to po prostu budynek mieszkalny. Czy oni mają rację? Rzeczywiście "dom" to cztery ściany, w których mieszkają ludzie, ale ma on także głębsze znaczenie, bliższe każdemu zwykłemu człowiekowi. Dom to przede wszystkim rodzina, ludzie, którzy mieszkają pod jednym dachem i są połączeni silnymi więziami.
"...dom jest sześcianem dzieciństwa;
dom jest kostką wzruszenia..."
Takie znaczenie domu przedstawia Zbigniew Herbert w swoim utworze pt. "Dom" i tak właśnie to słowo kojarzy się niejednemu z nas, współczesnych ludzi. Dom to kolebka młodości, miejsce, w którym dorastamy, gdzie przeżywamy nasze radości i smutki. Często wspominając o domu, przychodzą na myśl uczucia takie jak bezpieczeństwo, spokój, zaufanie, harmonia... Jednak czy zawsze znajduje to odbicie w rzeczywistości?
Odpowiedź na to, jak i na wiele innych pytań związanych z problematyką rodziny znajduje się na kartach literatury zarówno polskiej, jak i światowej.
II. ROZWINIĘCIE:
1. Silne więzi rodzinne:
a) „Odyseja” Homera-po opuszczeniu itaki na wojnę, miłość żony do Odysa nie pozwala jej wyjść powtórnie za mąż syn telemach, dom do którego się powraca, ostoja bezpieczeństwa
b) „Powrót posła” Julian Ursyn Niemcewicz-pełen ciepła zrozumienia, motyw domu o atmosferze patriotycznej, wychowanie w duchu miłości do ojczyzny, w kulcie do wiedzy, we wzajemnym zrozumieniu, wspieranie się; Podkomorzyna wpaja im wartości ponadczasowe: życzliwość, szlachetność, uczciwość, przeciwieństwo „żony modnej”, wzór cnót, mądra rozsądna, rozważna, pragnie dobra walerego, opiekuńcza, kochająca matka, gościnna cnotliwa dobra żona; Podkomorzy: szacunek dla żony, uważa ją za wzór matki i żony, miłość do syna, cieszy się z jego osiągnięć, wita z radością, bezinteresowny, stawia wyżej uczucia niż majątek „u mnie szczęście mych dzieci w najpierwszym jest względzie”; Walery:szanuje rodziców, wyznaje, ze wszystko im zawdzięcza
c) „Nad Niemnem” Eliza Orzeszkowa-model patriarchalnej, wielopokoleniowej rodziny; Jan
obok pełnego harmonii i ciepła domu Boh. Orzeszkowa rysuje dworek Korczyńskich- z pozoru dobry dom, jednak pełen problemów i wewnętrznych konfliktów; benedykt:wzorowy gospodarz, mimo to nienajlepiej mu się powodzi, traktuje bohat jak uciążliwych sąsiadów, zakorzeniony w rzeczywistości; Emilia:pozytywistyczna wersja „żony modnej”, wiecznie znudzona, niezadowolona, dawno przestała kochać męża, nie rozumie go, nudzi się na wsi, wiecznie chora nie może wychowywać nawet własnych dzieci, oderwana od rzeczywistości; Leonia:próżna, salonowa lala; Witold:boleje nad stosunkiem ojca do chłopów; Andrzejowa- rozpuściła syna, rozpieszczała go, pozwalała na wszystko, wyrósł na młodzieńca bez wartości, megalomana
2. Rodziny przeżywające konflikty, wewnętrzny rozpad:
a) „Cudzoziemka” Maria Kuncewiczowa- powieść psychologiczno-obyczajowa zbudowana na zasadzie wspomnień, przeżyć, myśli głównej bohaterki; Róża Żabczyńska w obliczu choroby i śmierci dokonuje obrachunku z bliskimi i z własnym życiem; masochistyczna szarpanina i psychologiczne terroryzowanie innych- męża córki syna zięcia wnuczki wywoływanie skandali, zaskakiwanie kaprysami, szaleństwami, wieczne niezadowolenie, życie w sferze marzeń, iluzji, nieustanna ucieczka przed rzeczywistością
b) „Chłopi” Władysława Reymonta- rodzina jako grupa ludzi walczących o ziemię, każdy chce mieć jak najwięcej, uważa, że się mu wszystko należy, dzieci wysyłają rodziców na zebry
c) „Niemcy” Leona Kruczkowskiego- rozpad więzi rodzinnych, obraz domu poddawany próbie faszyzmu; stan rozbicia i zawieszenia- SONNENBRUCH; profesor- jego największą hańbą jest Willi, obwinia się za to, ze w młodości poświęcił mu za mało czasu, czeka aż inni zrobią wszystko, słaby, nie potrafi się przeciwstawić nawet własnemu synowi; Willi-bardzo kocha matkę, która utwierdza go w jego szowinizmie i nacjonalizmie, nie potrafi zrozumieć innych
d)”Nie-Boska komedia” Zygmunt Krasiński- romantyczna krytyka małżeństwa; role poety i męża nakładają się na siebie
e) „Moralność Pani Dulskiej” Gabriela Zapolska- mieszczańska rodzina podporządkowana matce, skąpej obłudnej, chciwej zakłamanej, wydziela mężowi cygara, córkom każe w tramwaju udawać małe dzieci, toleruje romans swego syna Zbyszka, byle tylko mieć go w domu, terroryzuje wszystkich domowników i odnosi się do nich w sposób apodyktyczny; Felicjan:zastraszony, zależny od despotycznej żony; Hesia: ordynarna, lekceważy ojca, wyśmiewa się z naiwności Meli.
III ZAKOŃCZENIE:
Różne modele rodziny od sielankowych przez patologie, despotyzm do tragedii
„wszystkie szczęśliwe rodziny są takie same,
każda szczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób” Tołstoj
ps.prace dodam jak tlyko przepisze... oceniona na maturze probnej na 5 na normalnej mialby szanse na 6 postaram sie ją dodac jak najszybciej.