Oświecenie- wiek rozumu i światła

1. Narodziny oświecenia.

Oświecenie powstało we Francji w XVIII w., gdyż Francja była wówczas jednym z najpotężniejszych mocarstw w Europie. Język francuski utrzymywał wtedy pozycję języka międzynarodowego, a francuska kultura miała największy wpływ na Europę.

2. Wybitni myśliciele.
a) Wolter – francuski filozof, który twierdził, że większość dziejów ludzkości były zacofane oraz średniowiecze to wieki ciemne; wierzył, iż ludzkość w nowej epoce dokona olbrzymiego postępu
b) Jan Jakub Rousseau – szwajcarski myśliciel; uważał, że lud jest suwerenny i może ustanowić najlepszy ustrój – republikę opartą na bezpośredniej demokracji

3. Wielka Encyklopedia Francuska.
Wielka Encyklopedia Francuska była jednym z najważniejszych dzieł opublikowanych w XVIII w. Tworzono ją przez prawie 30 lat. Autorzy ( zwani encyklopedystami ) twierdzili, iż ludzie są sobie równi, mają jednakowe prawa oraz domagali się tolerancji w kwestiach religijnych. Odnosili się oni krytycznie wobec Kościoła. Ich dzieło przesiąknięte było racjonalizmem

4. Postęp techniczny.
W XVIII w. Europa poczyniła duży postęp techniczny. Dokonano wtedy wielu ważnych odkryć oraz zaczęto stosować nowoczesne maszyny w produkcji. Coraz częściej skupiano pracowników i tak produkowano. W 18 stuleciu nastąpił również wielki rozwój miast.

5. „Filozof na tronie”
Fryderyk II Wielki był królem Prus, rządzącym absolutnie, który mówił, że monarcha powinien być tylko sługą państwa. Uważał też, iż władza nie pochodzi wyłącznie od Boga, lecz raczej z umowy społecznej tj. kontraktu zawartego przez ludzi, którzy zgodzili się oddać rządy jednemu z nich dla zapewnienia im pokoju i dobrobytu.

6. Rozwój szkolnictwa i odkrycie dziecka.
W XVIII w. zaczęto reformować uniwersytety, zakładano nowe typy szkół średnich. W Prusach wprowadzono nakaz chodzenia do szkoły, a za złamanie tego nakazu groziła kara. Jednak w większości krajów europejskich obowiązkową edukację wprowadzono w XIX w.
Również w 18 stuleciu przestano traktować dziecko jako „małego dorosłego”. Zdano sobie sprawę, że sposób odczuwania dziecka jest inny od sposobu myślenia dorosłych, że rządzą nim inne prawa. Dostrzeżono też wtedy, iż dzieciństwo ma ważne znaczenie w rozwoju człowieka.

7. Nowe style w XVIII stuleciu.
a. Pod koniec I poł. XVIII w. rozwinął się styl zwany rokoko ( od franc. rocaille czyli muszla zdobiąca grotę ). Powstał on we Francji, cechował się lekkością, bogactwem dekoracji oraz motywami egzotycznymi ( zwłaszcza chińskie ).
b. W II poł. XVIII w. pojawił się kolejny styl nazwany klasycyzmem ( od łac. classicus czyli doskonały, wzorowy ). Nawiązywał on bezpośrednio do wzorców wypracowanych w starożytnej Grecji i Rzymie. Najwybitniejszym przedstawicielem klasycyzmu w muzyce był genialny austriacki kompozytor Wofgang Amadeusz Mozart.