Charakterystyka Skawińskiego

Głównym bohaterem noweli pt. „Latarnik” autorstwa Henryka Sienkiewicza był Skawiński. Była to osoba w podeszłym wieku, miał około siedemdziesiąt lat. Był Polakiem, emigrantem.
Mimo swojego podeszłego wieku był postawny. Kiedyś służył w wojsku, być może stąd wzięła się jego żołnierska postawa. Jego włosy były koloru białego, a skóra mocno opalona. Można by go przyrównać do kogoś z Południa, gdyby nie jego niebieskie oczy. Był osobą, która próbowała chyba wszystkiego, jeśli chodzi o pracę, ale nic do końca go nie satysfakcjonowało. Był kopaczem złota, poszukiwaczem diamentów, strzelcem rządowym, handlarzem, założył nawet własną farmę i warsztat kowalski. Tak właściwie to był tułaczem, szukał swojego miejsca w każdym zakątku świata. Na swojej drodze spotkał więcej dobrych, niż złych ludzi. Większość osób mówiła mu, że nie ma szczęścia i to do tego stopnia, że on sam stał się z tego powodu maniakiem. Po mimo tych wszystkich niepowodzeń był ufny, uczciwy i pełen nadziei. Dbał o ludzi bardziej niż o siebie, świadczy o tym moment, w którym ofiarował swoją chininę chorym. Za ten czyn los „odwdzięczył” mu się chorobą. W pewnym momencie życia zapragnął swojego miejsca na ziemi, swojego azylu spokoju. Miejsca, w którym będzie się czuł bezpiecznie. Starał się o pracę latarnika, dostał ją dzięki swoim szczerym chęciom. Wbrew pozorom była to praca idealna dla niego, ale wciąż czegoś mu brakowało. Nawet nie spodziewał się, że to za czym tak bardzo tęsknił przybędzie wraz z łodzią, która przywiozła mu zapasy wody i jedzenia. Była to książka pt.”Pan Tadeusz”, napisana oczywiście w języku polskim. Gdy przeczytał pierwsze słowa rozpłakał się, pod przykrywką twardego mężczyzny kryła się dusza dziecka. Z powodu tych nagłych emocji zapomniał zapalić latarni, co później stało się przyczyną utraty jego pracy. Jednak nie smucił się z tego powodu. Cieszył się, bo być może uda mu się trafić do Polski, kraju, który stracił.
Moim zdaniem Skawiński był osobą godną naśladowania, bo mimo przeciwności losu on i tak nie poddawał się. Stawiał sobie proste do zrealizowania cele. Osiągał je, tym samym uzyskując szczęście.