Komórka podstawowa, najmniejsza, biologiczna jednostka strukturalna i funkcjonalna złożona z cząstki żywej materii otoczonej błoną.
Każda komórka powstaje w wyniku podziału (mitozy lub mejozy) innej komórki. Wszystkie żywe organizmy, z wyjątkiem wirusów, składają się z jednej lub większej liczby komórek. Bakterie, pierwotniaki i wiele innych mikroorganizmów składają się z jednej komórki, podczas gdy ciało człowieka zbudowane jest z miliardów komórek.
Podstawową strukturą komórki jest błona komórkowa, która otacza i zabezpiecza przed wypłynięciem znajdującą się wewnątrz zawartość: galaretowatą substancję zwaną cytoplazmą, z zawartymi w niej rybosomami, syntetyzującymi cząsteczki białka, oraz z DNA, będącym nośnikiem informacji genetycznej.
Komórki roślin, bakterii i grzybów otoczone są z zewnątrz dodatkową sztywną ścianą komórkową, która ochrania komórkę i nadaje jej określony kształt. U organizmów eukariotycznych (pierwotniaków, grzybów, zwierząt oraz roślin) DNA występuje w chromosomach zlokalizowanych wewnątrz jądra.
W organizmie człowieka jedynymi komórkami niemającymi jądra są krwinki czerwone. Jądro niektórych komórek zawiera wewnątrz małe ziarniste ciałko zwane jąderkiem.
Komórki eukariotyczne zawierają również narządziki np. mitochondria, chloroplasty, retikulum endoplazmatyczne, układ Golgiego oraz centriole, spełniające wyspecjalizowane funkcje.
U organizmów prokariotycznych (bakterie, sinice) nie ma jądra, a DNA tworzy pojedynczą, kulistą cząsteczkę, która leży w cytoplazmie.