Franciszek Starowieyski.

Starowieyski Franciszek, pseudonim Jan Byk (1930-), polski grafik, malarz i scenograf. Urodzony w 1930 roku w Krakowie, w rodzinie ziemiańskiej, wychowany na wsi Mistrz rysunku - twórca tzw. teatru rysowania. Posługuje się bogatą ornamentacją, posiada indywidualny system znaków, w którym nierzadko na plan pierwszy wysuwa się motyw przemijania. Studia artystyczne ukończył na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w Warszawie. Zajmuje się malarstwem, plakatem, grafika użytkową, scenografią teatralną i telewizyjną. Wielokrotnie wystawiał w galeriach i muzeach w Polsce oraz Austrii, Belgii, Francji, Holandii, w Kanadzie, Szwajcarii, USA, we Włoszech i in. Pośród wielu nagród, których artysta jest laureatem, wymienić należy najważniejsze: Grand Prix na Biennale Sztuki Współczesnej w Sa Paulo (1973), Grand Prix za plakat filmowy na festiwalu w Cannes (1974), Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu w Paryżu (1975), Annual Key Award gazety "Hollywood Reporter" (1975/6), nagrody na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie i na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago (1979/82). W swoich "teatrach rysowania" łączy obydwie sztuki w jeden, niepowtarzalny "spektakl sztuk wszelakich", nowe zjawisko medialne, w których taką sama wartością artystyczną jest sam akt tworzenia, jego elementy widowiskowe i - dzięki erudycji autora - literackie, jak i samo dzieło w tradycyjny słowa tego znaczeniu. W obrazach F. Starowieyskiego świat realny łączy się z tworami jego wręcz "niepohamowanej" wyobraźni, a jego twórczość ostentacyjnie nawiązuje do starych XVII-wiecznych mistrzów i przesycona jest groteską oraz humorem.