Józef - syn Jakuba

Józef był najbardziej ukochanym synem Jakuba, ponieważ urodził mu się na starość. Bracia go nienawidzili, ponieważ donosił co mówiono o nich złego. Jego matka miała na imię Rachela i była ukochaną żoną Jakuba. Józef miał 2 sny prorocze, które się spełniły. W pierwszym śnie bracia pokłonili mu się, a w drugi również ojciec i matka. Bracia chcieli go zabić w okolicach Sychem, ale najstarszy przyrodni brat Ruben do tego nie dopuścił. W końcu za namową Judy, sprzedali Józefa Egipcjanom, donosząc ojcu, że został zabity przez dzikie zwierzę. Józef doznawał w Egipcie wielu krzywd, ale Bóg był z Józefem i dlatego wiodło mu się dobrze i był w domu swego pana Egipcjanina – Potifara. W niedługim czasie, Józef został przez niego mianowany zarządcą swego majątku. Żona Potifara oskarżyła Józefa, o coś czego nie zrobił i za to trafił do więzienia. Tam zasłynął jako tłumacz snów współwięźniów przepowiadając jednemu z nich powrót do dawnych godności, a drugiemu śmierć. Pewnej nocy Faraonowi śniło się siedem krów tłustych i siedem chudych, siedem kłosów pełnych i siedem pustych. Wtedy podczaszy przypomniał sobie Józefa i polecił go Faraonowi. Wezwano więc go na dwór, gdzie wyjaśnił, że krowy symbolizują lata dobrych zbiorów i nieurodzajów, a powtórzony motyw w drugim śnie oznacza, iż stanie się to niebawem. Zaproponował też władcy gromadzenie zapasów żywności w oczekiwaniu na siedem lat nieurodzajów. Faraon ustanowił wtedy Józefa zarządcą całego Egiptu. Józef ożenił się z córką egipskiego kapłana. Józef zgromadził podczas siedmiu lat dobrych zbiorów znaczne zapasy zboża, które później sprzedawał w latach głodu. Głód zmusił też jego ojca, Jakuba, do wysłania dziesięciu synów do Egiptu w celu nabycia zboża. Józef początkowo oskarżył ich o szpiegostwo i uwięził Symeona, ale przy drugiej wizycie dał się poznać i przebaczył swoim braciom. Następnie sprowadził ojca i całą rodzinę do Egiptu. Zmarł mając 110 lat.