„Czy twórcy XVII wieku przekraczali granice dobrego smaku.” –Rozprawka

Barok był głównym kierunkiem w kulturze środkowo i zachodnioeuropejskiej , którego trwanie datuje się na XVI do XVIII wieku. Często się mówi że twórcy owej epoki przekraczali „granicę dobrego smaku”. Moim skromnym zdaniem twórcy baroku nie przekraczali tej granicy, ale tylko jeśli brać ich twory lupą naszych czasów.
Ktoś kiedyś powiedział bardzo cenne słowa : „Punk widzenia, zależy do punktu siedzenia” . Tak samo jest z granicą dobrego smaku, dla ludzi żyjących w czasach przypadających na barok, niektóre obrazy i teksty mogły szokować, a nawet obrzydzać. Wacław Potocki ówczesny pisarz ,w jednym ze swych wierszy przyrównał brzuch do „beczki pełnej gnoju” . Ówczesnych ludzi takie porównanie mogło zniesmaczyć , a nawet oburzyć . Albo malowanie człowieka na tle poćwiartowanego zwierzęcia, mogło także wzbudzić odrazę. Myślę jednak że autor tego obrazu-Francis Bacon, malując ten obraz dobrze wiedział jakie poruszenie spowoduje jego obraz. I osiągnął to o czym myślał , a nawet więcej.
Jednakże w dzisiejszych czasach, owe teksty i obrazy nie przekraczają według naszych standardów „granicy dobrego smaku”. To dlatego ,że media i artyści codziennie chcą nas czymś przyciągnąć do siebie, zwrócić na coś naszą uwagę i chcą abyśmy o tym szybko nie zapomnieli. A najprostszym sposobem żeby ktoś nas zapamiętał jest wzbudzenie nim różnych emocji, także tych złych. Obrzydzenie , strach, wzburzenie czy szok są emocjami które człowiek pamięta najdłużej. Media co chwilę bombardują nas o jakiś nowych pomysłach artystów, przez co coraz mniej rzeczy może nas wzburzyć. Artyści-performance przygotowując swoje „przedstawienia” często wzbudzają w widzach skrajne emocje, jak miłość i nienawiść. Jednym z takich szokujących happeningów było obrzucenie ludzi surowym mięsem. Na początku ludzie oglądali uważnie z zaciekawieniem, lecz kiedy zaczęło mięso lecieć w ich kierunku ludzie, zmienili szybko swoje nastawienie na gniew. Mimo iż to wydarzenie miało miejsce kilka lat temu i uczyłem się o nim w pierwszej klasie gimnazjum , to je zapamiętałem, ponieważ było dla mnie to coś nowego, coś co wzbudziło pewne emocje, które zawsze do mnie powracają kiedy przypominam sobie o tym wydarzeniu. Teraz jakbym był tego świadkiem raczej by mnie to specjalnie nie poruszyło. Lecz ludzi żyjących w czasach baroku na pewno tak.
Tak więc uważam ,że twórcy baroku nie przekraczali „granicy dobrego smaku”, lecz tylko jeśli patrzymy na nich z oczu naszych czasów. W baroku wielu ludzi owe obrazy i teksty mogły oburzyć i wystraszyć czy zniesmaczyć, lecz gdyby powstały w obecnych czasach Malo kto by się nimi zainteresował, gdyż w obecnych czasach granica jest Doś daleko przestawiona w porównaniu z barokiem. Można by nawet przypuszczać że ci artyści, tacy jak Wacław Potocki, nie odnieśli by takiego sukcesu pisarskiego w tych czasach, jaki odnieśli w epoce Baroku.