Zróżnicowanie narodowościowe Europy

Europę zamieszkuje około 1/10 ludności świata. Zdecydowana większość mieszkańców kontynentu należy do białej odmiany człowieka. Jednak od kilku dziesięcioleci do Europy coraz liczniej napływa ludność czarna oraz żółta, reprezentuje odmienne kultury i religie. W wielu krajach europejskich przybysze spoza naszego kontynentu stanowią coraz większy odsetek ludności.

Intensywne procesy migracyjne - zarówno w przeszłości, jak i obecnie - w znaczący sposób wpływają na zróżnicowanie kulturowe, narodowościowe oraz etniczne współczesnej Europy. Mieszkańcy naszego kontynentu w przeważającej części posługują się językami wywodzącymi się z jednej rodziny językowej - indoeuropejskiej. Należą do niej taki grupy języków jak: romańska, germańska i słowiańska. W obrębie tej samej grupy języki są do siebie podobne. Dlatego, nawet jeśli nie znamy języka rosyjskiego, potrafimy zrozumieć niektóre słowa wypowiedziane przez Rosjanina mieszkającego na odległym Uralu. W porównaniu do innych kontynentów

Europa jest dość jednolita pod względem religijnym. Około 3/4 jej mieszkańców stanowią chrześcijanie, z czego połowa to katolicy. Mieszkają oni głównie we Włoszech, Francji, w Hiszpanii, Portugalii oraz Polsce. Protestanci stanowią duży odsetek społeczeństwa na przykład w Szwecji, Holandii i Niemczech. Z kolei prawosławie jest rozpowszechnione na wschodzie Europy oraz między innymi w Bułgarii i Rumunii. Muzułmanie zamieszkują przede wszystkim Bośnię i Hercegowinę oraz Półwysep Krymski. Mimo mniejszego niż na innych kontynentach zróżnicowania ludności, w Europie zdarzają się konflikty na tle narodowościowym oraz religijnym. Dzieje się tak, ponieważ nie ma państwa europejskiego, w którym żyliby przedstawiciele wyłączcie jednego narodu czy wyznawcy jednej religii. W niektórych krajach wielonarodowościowych zróżnicowanie etniczne nie prowadzi do większych napięć czy konfliktów. Tak jest na przykład w Belgii, zamieszkiwanej przez Flamandów i Walonów. W innych krajach wielonarodowościowych dochodzi jednak do wojen na tle etnicznym. Przykładem są kraje byłej Jugosławii (m.in. Chorwacja, Bośnia i Hercegowina oraz Serbia), na których obszarach w latach 1991-1999 toczyły się walki zbrojne. Niepodległość próbują również wywalczyć żyjący w Hiszpanii Baskowie. Najradykalniejsi z nich utworzyli organizacje ETA, odpowiedzialną między innymi za zamachy bombowe.