Przebieg rejsu w ''żegludze''Mickiewicza.

Autorem sonetu pt.''Żegluga'' jest Adam Mickiewicz.Utwór ten,pochodzi ze zbioru''Sonety krymskie''i powstał w wyniku podróży na Krym ,którą poeta odbył w 1825 roku.
Myślą przewodnią utworu są przeżycia podmiotu lirycznego związane z wyprawą morską.Poeta opisuje przebieg samego rejsu.Wszyscy uczestnicy wyprawy znajdują się na statku.Majtek wbiega na drabinę,zawisa na linach okrętowych ,aby stamtąd obserwować stan morza i w porę ostrzec przed zbliżającym się sztormem.Zrywa się silny wiatr.Podróżnych ogarnia lęk i przerażenie. Okręt raz po raz jest miotany przez fale,które wdzierają się na pokład.
Poeta porównuje okręt do skrzydlatego konia-Pegaza,który w obliczu niebezpieczeństwa usiłuje zerwać się z uprzęży ,aby ocalić swoje życie.
Całe morze szumi,wieje silny,porywisty wiatr.Fale pienią się ,tworząc ogromne bałwany ,które rzucają statkiem niczym dziecięcą zabawką.
Podmiot liryczny ciekawie obserwuje morze i to,co dzieje się na statku.Jest to jego pierwsza podróż morska,dlatego też jest nią zafascynowany.Wydaje mu się,że jest ptakiem szybującym po ,niebie.