Wywiad z Ernestem Hemingwayem

Wywiad z Ernestem Hemingwayem
(14 stycznia 1960r.)

-W dzisiejszym dniu chciałbym przedstawić wam mojego nowego gościa. Otóż jest nim Ernest Hemingway. Wybrałem pana (tu już zwrócę się do mojego rozmówcy) akurat, ponieważ wydaje mi się, że jesteś bardzo interesująca osobą do wywiadu. A więc. Witaj Erneście. Słuchacze naszego radia mogę nie wiedzieć za dużo o tobie wiec opowiedz nam cos o twoim życiu.
-Witam wszystkich, otóż tak jak już kolega wspomniał nazywam się Ernest Hemingway. Moje życie nie było zbyt skomplikowane wiec powiem krótko. Urodziłem się 1899r. w Ameryce, mieszkałem i uczyłem się również tam i zdobyłem średnie wykształcenie. Już od najmłodszych lat marzyłem aby zostać dziennikarzem lub pisarzem. Lecz moje marzenia przestały być realne kiedy w 1918 roku wyjechałem na front włoski gdzie zostałem ciężko ranny. Myślałem że to już koniec.
-No po krótkim wstępie powiedz nam coś więcej. Chyba po tym jak zostałeś ranny nie rzuciłeś wszystkiego?
-Oczywiście że nie. Po 1921r. Wyjechałem do Paryża gdzie uczestniczyłem w życiu cyganerii artystycznej. Następnie w 1928r. Zamieszkałem w Key West na Florydzie i wiodłem spokojne życie.
-No dobrze, ale kiedy znowu wróciłeś do dziennikarstwa ?
-Tzn. do dziennikarstwa wracałem co jakiś czas, ale żeby tworzyć nowe reportaże przez cały czas to nie. W 1937r.
byłem korespondentem w czasie wojny domowej w Hiszpanii i wtedy również miałem jakaś styczność z dziennikarstwem. W 1941 zamieszkałem pod Hawana na Kubie. Stworzyłem swój własny samodzielny oddział zorganizowany we Francji. W 1959r. przeniosłem się do Ketchum w stanie Idaho gdzie mieszkam do dziś.
-No tak to wiemy gdzie mieszkałeś teraz cos o twoich zainteresowaniach. Czy osoba o tak burzliwej przeszłości ma jakieś hobby?
-Oczywiście. Często wybieram się na polowania, lubię także oglądać corridę jak i łowić ryby.
-Przy swoich wypowiedziach nie wspomniałeś nic o nagrodzie Nobla, która otrzymałeś w 1954r.
-Rzeczywiście była to dla mnie wielka radość otrzymać taka nagrodę w dzisiejszych czasach kiedy jest tak wielu pisarzy-dziennikarzy. Taka nagroda to rzeczywiście, cos pięknego. Oczywiście życzę wszystkim pisarzom, aby ich ciężka praca i wkład w pisane książek została również wynagrodzona.
-Dobrze teraz cos o twoich książkach, a szczególnie o tej najciekawszej dla mnie „Stary człowiek i morze” co cię pokusiło aby napisać taka właśnie książkę?
-Sam nie wiem. Miałem chwilkę czasu, dostałem natchnienie i zacząłem pisać. Również uważam, że ta książka jest najlepsza z wydanych przeze mnie. Jest taka prawdziwa i wciągająca. Sam przeczytałem ja kilkanaście razy.
-Niestety nie mam już więcej pytań do ciebie. Dziękuje bardzo za rozumowe.
-Ja również dziękuje.
-Do widzenia.
-Do widzenia.