Reportaż "Lekcja języka polskiego w mojej klasie"

W MIARĘ UPŁYWU CZASU...

Na początku jest spokojnie, potem cichy szept, a na koniec wielki gwar. Czas wpływa na nastrój uczniów i stan ich wiedzy wyniesionej z lekcji.

TO SIĘ ZWYKLE TAK ZACZYNA

Dzień, jak co dzień. Jestem w szkole i siedzę w ławce. Wskazówka zegara, który wisi na ścianie wskazuje kilka minut po ósmej. Sala numer czterdzieści Zespołu Szkół w Łabiszynie jest jakby „pusta”. Co prawda w ławkach siedzą uczniowie, moi koledzy, ale są nieobecni, lekko zaspani. Zajmują się rzeczami zupełnie innymi, niż powinni. Bolek spogląda przez okno i ogląda padający śnieg. Ania patrzy na zegar. Pewnie nie może doczekać się końca lekcji. Inni, z kolei nie wykazują zbyt dużej aktywności. Są pewnie zmęczeni i niewyspani. Tak wygląda pierwsze dziesięć minut lekcji Języka Polskiego klasy 3c w każdy wtorek.

PIERWSZE OZNAKI

Gdy jednak wskazówki zegara przesuwają się, a czas upływa w klasie zaczyna robić się coraz głośniej. Słychać pewien szmer, ciche rozmowy. Jest to znak, że pewna część klasy „przebudza się”. Zaczynają wykazywać pewną aktywność. Gdy na lekcji poruszany jest jakiś ważny temat, oni rozmawiają, przeważnie nie na temat zajęć. Jednak nie są jeszcze, aż tak bardzo nie do zniesienia.

OSTATECZNY STAN

Znów mija kilka minut, a w klasie słychać coraz donośniejsze głosy. Bolek już nie spogląda przez okno, teraz rozmawia z Maćkiem. Anka wciąż patrzy na zegar, jednak na jej twarzy widać pojawiający się uśmiech. Jak sądzę cieszy ją upływający czas. Teraz mniej więcej w połowie lekcji wszyscy rozmawiają i komentują. Na myśl nasuwa mi się myśl, że w miarę upływu czasu klasa 3c staje się coraz bardziej nie do zniesienia.

Znowu spoglądam na zegar. Wiem, że za chwilę zadzwoni dzwonek. Zastanawiam się nad lekcją, która właśnie mija. Tematem zajęć była gramatyka. Ja o tym wiem. Jednak z pewnością większość uczniów nie. Wychodzę z sali lekcyjnej i pytam się Bolka:
- Co sądzisz na temat fleksji? Niestety nie uzyskuje odpowiedzi.