Charakterystyka Papkina.

W „Zemście” Aleksandra Fredry Papkin spełnia szczególną rolę – rozwesela, bawi, ale jest również kluczową postacią w prawie wszystkich dramatycznych momentach. Jest to człowiek, który nigdy nie był zbyt bogaty przez swój hulaszny tryb życia. Lubił się wykwintnie ubierać oraz stwarzać wokół siebie atmosferę tajemniczości. Papkin był człowiekiem tchórzliwym, który aby to ukryć wymyśla różne historię o swoim życiu i opowiada o bohaterskich czynach, które nigdy nie miały miejsca. Pasją Papkina były kobiety, które stawiał na pierwszym miejscu w swoim życiu to one go zatrzymywały w drodze i zazwyczaj docierał do cele znacznie spóźniony, opowiadając o kobietach używał niezwykle barwnego języka, czasami przesadnie wyszukanego wręcz wyrażał się w sposób poetycki zmyślając o swoich podbojach miłosnych.

Papkin często zachowuje się w sposób uniżony i przymilny wobec osób o wyższej niż jego pozycji społecznej, gdy jednak widział, że nie musi czuć przed kimś respektu, zaczynał zachowywać się z dużo większą pewnością siebie i swobodą. Papkin to również hipochondryk, który potrafi wmówić sobie wszelkie objawy choroby przykładem jest, że na samą myśl, że wino, które pił mogło być zatrute, pisze łzawy testament i żegna się powoli ze wszystkimi. Papkin to postać niezwykle zabawna, barwna, dzięki, której Zemsta jest pełna humoru, wzbudza sympatię czytelnika czyniąc „Zemstę” jedną z najlepszych komedii w dziejach literatury polskiej. Papkin był odzwierciedleniem prawdziwej polskiej szlachty, usposobieniem wielu wad tak często przypisywanych szlachcie w tamtych czasach. Jest prawdziwą ozdobą tej komedii.