profil

Motyw błazna w twórczości Williama Szekspira

Ostatnia aktualizacja: 2021-04-14
poleca 85% 157 głosów

Treść
Grafika
Filmy
Komentarze

1) komik występujący w cyrku, klown

2) człowiek niepoważny, ośmieszający się, kompromitujący się, będący pośmiewiskiem

3) postać występująca na dworach królewskich - trefniś, wesołek, komik. Bardzo często jednak postać błazna - wielkiego prześmiewcy kojarzono z mędrcem. W każdej niemal mitologii (polinezyjskiej, babilońskiej, chińskiej, greckiej, egipskiej) obok postaci bohaterów występują postacie niepoważne, stanowiące dla tych pierwszych przeciwwagę. Bohater pozytywny, - to symbol dobra, mądrości, światła i porządku, demoniczny lub komiczny dubler - to obraz zła, głupoty, ciemności, chaosu (M. Słowiński "Błazen").

W. Szekspir "Henryk IV" i "Henryk V" - Postać Falstaffa, wzorowana na żołnierzu samochwale Plauta, łączy w sobie jednocześnie cechy komizmu i tragizmu. Rubaszny i jowialny bohater mówi o sobie: Nie tylko sam jestem dowcipny, ale i drugim daję dowcip. Jego humor (niekiedy prostacki) burzy powagę świata przedstawionego, niesie śmiech łagodzący gorzką prawdę o życiu. A jednak Falstaff (niejako mistrz przyszłego Henryka V), tak lubiany przez wszystkich, otoczony gronem przyjaciół, pozostanie sam, kiedy opuści go młody królewicz. Patrz: śmierć (bohaterów literackich).

W. Szekspir "Hamlet" – W scenie na cmentarzu, gdy grabarze wykopują z ziemi czaszkę, która przeleżała w niej dwadzieścia trzy lata, Hamlet dowiaduje się, że była to czaszka Yoricka, błazna królewskiego. Z wypowiedzi księcia można wywnioskować, że Hamlet dobrze pamięta Yoricka. Wspomina jego żarty, fantazję, piosenki. Mówi, jak serdeczne stosunki łączyły go z błaznem, który – jak można przypuszczać - był dla Hamleta bardzo czuły, serdeczny (tysiące razy woził mnie na grzbiecie (...), te wargi całowałem sam nie wiem ile razy). Trzymając czaszkę Yoricka, Hamlet snuje rozważania na temat przemijania. W pytaniu do Horacia (myślisz, że Aleksander Wielki tak samo wyglądał w ziemi?) zawarta jest sugestia, że śmierć zrównuje błazna i króla.

W. Szekspir "Król Lear" - Odtrąconemu przez córki i błąkającemu się po: kraju Learowi towarzyszy jego błazen. Trefniś próbuje pocieszyć i rozweselić

Czy tekst był przydatny? Tak Nie
(0) Brak komentarzy

Treść zweryfikowana i sprawdzona

Czas czytania: 1 minuta