Charakterystyka Zbyszka z Bogdańca

Jednym z głównych bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza pt. „Krzyżacy” jest Zbyszko z Bogdańca. Jest on członkiem rodu Gradów - herbu tępa podkowa. Stracił on rodziców, dlatego od małego wychowuje go stryjek Maćko. To właśnie z nim podróżował, uczył się od niego i był on najlepszym przyjacielem młodego Zbyszka. Zbyszko był bardzo przystojny, wysoki, dobrze zbudowany i umięśniony. Jego młodą twarz okalały długie blond włosy. Na co dzień nosił skórzany kubrak. Zbyszko był inteligentnym rycerzem, jednak nie umiał ani czytać, ani pisać. Umiejętnie sobie radził w sztuce walki, co potwierdza potyczka z Rotgierem. Miał trzeźwy umysł nie załamywał się, gdy porwano Danusię ,ale starał się ją odzyskać. Zachowywał się bystrze i mądrze, dzielnie i efektownie walczył z Krzyżakami. Był on bardzo dobrym i uczciwym człowiekiem, a także rycerzem. Prawdomówność i uczciwość to jego jedne z najważniejszych cech. Młodzieniec był troskliwy, odważny, kochający, opiekuńczy, np. kiedy jego stryj został ranny, wtedy Zbyszko się nim bardzo opiekował i szukał mu lekarstw. Mógł się on chwalić odwagą, refleksem, poświęceniem, a także bohaterstwem. W czasie polowania kiedy to ratuje życie księżnej oraz Fulco de Lochre przed turem, poświęcając się. Bardzo ważnymi jego cechami były: wierność, waleczność, wytrwałość i honorowość. Był on wierny i oddany Danusi, aż do jej śmierci, pomimo upodobań stryja wobec jego i Jagienki. Walecznie i dzielnie walczył z Krzyżakami w bitwie pod Grunwaldem. Przestrzegał wszystkich zasad jakie go obowiązywały i dbał o swój honor i cześć rycerską. Myślę, że Zbyszko był człowiekiem godnym do naśladowana i według mnie takich mężczyzn powinno być jak najwięcej na świecie .