Rycerze

Postawa rycerza musiała być przykładem dla innych stanów. Rycerz był wzorem cnót, odwagi, męstwa, zdyscyplinowania, prawości, szlachetności i waleczności.
Takim właśnie rycerzem był Zawisza Czarny, dlatego jest on symbolem i wzorem prawdziwego rycerza.
Termin "etos rycerski" to zbiór zasad i cech którymi powinien się charakteryzować rycerz.

Wizerunek rycerza:
- jeśli w podróży to konno, w zbroi tak ciężkiej, że lepiej nie spadać z konia, z całym rynsztunkiem i być może szarfą damy serca przypiętą do ramienia.
- miecz, którym średniowieczny właściciel biegle władał - współczesny człowiek jest w stanie najwyżej ciągnąć
Zalety:
- jest pobożny w obronie wiary lub by ją krzewić - na modły i msze przeznacza dużą część dnia, walczy i odda za walkę życie,
- jest wierny - Bogu, swojemu władcy i damie swojego serca,
- jest honorowy - honor rycerski ceni ponad wszystko, hańby nie przeżyje bez zemsty (dlatego często się pojedynkuje),
- jest odważny i waleczny do szaleństwa, dąży do mistrzostwa w swoim rzemiośle (perfekcja w walce),
- jest szlachetny, prawdomówny, prawy w miłości i przyjaźni,
- powinien być urodziwy, zamożny, dobrze urodzony (dziecię szlacheckiego rodu).

Rycerze średniowieczni walczyli w obronie wiary, pokoju i sprawiedliwości. Szukali sławy, bronili honoru własnego i swojej damy. Wierność honorowi - najważniejsza wartość obok wiary

Ważnym elementem walki rycerskiej była odwaga aż do śmierci - lekceważenie śmierci. Niejednokrotnie zachowanie dla nas samobójcze, lekkomyślne.
Rycerz chcąc się wsławić walczył w turniejach - popisy odwagi, siły, umiejętności. Z ideą walki w etosie rycerskim wiąże się szacunek rycerza dla przeciwnika. Wiąże się z pojęciem solidarności rycerskiej - obejmowała także wrogów należących do rycerstwa.

Walka podlegała także zasadom etyki rycerskiej, rycerz nie mógł zabić drugiego gdy ten spadł z konia. Lancelot przez całe życie wyrzucał sobie, że w walce zabił dwóch nie uzbrojonych choć uczynił to nieświadomie. Uważał, że to go zhańbiło. Dla pokuty zapowiada pielgrzymkę w zgrzebnej koszuli. Etos nie dopuszczał ataku w plecy. Nakazywał też by zwycięzca pojedynku spędził na polu walki cały dzień do północy by okazać gotowość do podjęcia wyzwania. Obok rycerza walczył jego giermek.